Sofeicz napisał(a): Przyznaj się z ręką na sercu. Czy gdyby ubezpieczenie było dobrowolne, to wpłaciłbyś choćby złotówkę?

Cytat:Mam trzy prywatne ubezpieczenia. Zdrowotne i na życie. Jak pierdolnę na jakiś zawał lub wylew to moja rodzina dostanie z każdego z nich po 100 tysi + kredyt, który mam na mieszkanie zostanie przez bank uznany za spłacony.

A wiesz co dostanie z ZUSu? Gówno.

lumberjack napisał(a): Mam trzy prywatne ubezpieczenia. Zdrowotne i na życie. Jak pierdolnę na jakiś zawał lub wylew to moja rodzina dostanie z każdego z nich po 100 tysi + kredyt, który mam na mieszkanie zostanie przez bank uznany za spłacony.

lumberjack napisał(a):

Sofeicz napisał(a): Przyznaj się z ręką na sercu. Czy gdyby ubezpieczenie było dobrowolne, to wpłaciłbyś choćby złotówkę?

Mam trzy prywatne ubezpieczenia. Zdrowotne i na życie. Jak pierdolnę na jakiś zawał lub wylew to moja rodzina dostanie z każdego z nich po 100 tysi + kredyt, który mam na mieszkanie zostanie przez bank uznany za spłacony.

A wiesz co dostanie z ZUSu? Gówno.

A 65 lat nie dożyję, bo muszę jebać na ZUS.

Naprawdę szczerze żałuję, że się nie urodziłem chłopem będącym na KRUSie. Życie byłoby takie piękne.

cobras napisał(a): Wtedy płacą 19 procent PIT, a efektywnie pewnie około 15 procent

lumberjack napisał(a): Dwa blond lachony od Glapińskiego są najlepszym symbolem tego jebanego systemu stworzonego dla świń u koryta

Sofeicz napisał(a): Tera można po mnie jechać.

Sofeicz napisał(a): Czy gdyby ubezpieczenie było dobrowolne, to wpłaciłbyś choćby złotówkę?

cobras napisał(a): Nieletni/studiujący dostają od ZUSu rentę po rodzicach.

ZaKotem napisał(a): To nawet interesująca strategia utrzymania rodziny - zarobić się na śmierć i zgarnąć polisę. Jest jednak skuteczna tylko wtedy, gdy mało kto ją stosuje - gdyby twoje podejście było powszechne, towarzystwa ubezpieczeniowe też podniosłyby stawki lub obniżyły wysokość odszkodowań, żeby nie tracić.

ZaKotem napisał(a): ZUS jest przystosowany do ludzi takich bardziej standardowych, którzy mają zamiar dożyć powyżej 80 lat.

DziadBorowy napisał(a): Założenie, że nie dożyjesz 65 roku życia, bo musisz ciężko pracować jest dość ryzykowne. Oczywiście ciężka praca ma wpływ na zdrowie, ale to jednak nie nałogowe palenie czy chlanie wódy. Więc bardzo możliwe, że 65 roku dożyjesz a co najwyżej koło 50-60 nie dasz rady już tak zapierdzielać jak dziś bo zdrowie zacznie siadać lub w ogóle nie dasz rady pracować i będziesz na rencie z ZUS.

DziadBorowy napisał(a): Dla przedsiębiorców może dobrym rozwiązaniem byłoby powiązanie składek z dochodami

DziadBorowy napisał(a): ulżyłoby to początkującym firmom, dla których ten sztywny 1200 co miesiąc to na prawdę dużo.

Cytat:To, że Prezes Rady Ministrów musi w ogóle zajmować się sprawą, która powinna pozostać na poziomie samorządów, a w najgorszym wypadku na poziomie odpowiednich ministerstw i urzędów, to, że w ogóle sprawa rozrosła się na tyle, że można byłoby z niej uczynić oręż polityczny, pokazuje, że żyjemy w bantustanie, w którym premier musi ręcznie sterować rozkładem jazdy kolei. I gasić pożary, które – takie jest przynajmniej wrażenie - wywołują niektórzy nadgorliwi.

Cytat:Meet the New York couple donating millions to the anti-vax movement

A wealthy Manhattan couple has emerged as significant financiers of the anti-vaccine movement, contributing more than $3 million in recent years to groups that stoke fears about immunizations online and at live events — including two forums this year at the epicenter of measles outbreaks in New York’s ultra-Orthodox Jewish community.

Hedge fund manager and philanthropist Bernard Selz and his wife, Lisa, have long donated to organizations focused on the arts, culture, education and the environment. But seven years ago, their private foundation embraced a very different cause: groups that question the safety and effectiveness of vaccines.

https://www.washingtonpost.com/national/health-science/meet-the-new-york-couple-donating-millions-to-the-anti-vax-movement/2019/06/18/9d791bcc-8e28-11e9-b08e-cfd89bd36d4e_story.html?utm_term=.1756483d0421

Cytat:Marshae Jones, a 27-year-old Birmingham woman, was indicted by a Jefferson County grand jury on a manslaughter charge. She was taken into custody on Wednesday.

Though Jones didn’t fire the shots that killed her unborn baby girl, authorities say she initiated the dispute that led to the gunfire. Police initially charged 23-year-old Ebony Jemison with manslaughter, but the charge against Jemison was dismissed after the grand jury failed to indict her.

The shooting happened about noon on Dec. 4, 2018, outside Dollar General on Park Road. Officers were dispatched to the scene on a report of someone shot but arrived to find the shooting victim – later identified as Jones - had been picked up and driven to Fairfield. Police and paramedics then found the Jones at a Fairfield convenience store.

Jones was taken from Fairfield to UAB Hospital. She was five months pregnant and was shot in the stomach. The unborn baby did not survive the shooting.

“The investigation showed that the only true victim in this was the unborn baby,’’ Pleasant Grove police Lt. Danny Reid said at the time of the shooting. “It was the mother of the child who initiated and continued the fight which resulted in the death of her own unborn baby.”

Cytat:Złą pamięć o stuletnim już traktacie wersalskim ukształtowała jedna książka. I to napisana w odwecie.
Książka Keynesa, która zaważyła na ocenie traktatu wersalskiego.
materiały prasowe
Książka Keynesa, która zaważyła na ocenie traktatu wersalskiego.
Sto lat po podpisaniu traktatu wersalskiego w podręcznikach i publicznej dyskusji wciąż dominuje przekonanie, że była to katastrofalna pomyłka. Jego skutki doprowadziły Adolfa Hitlera do władzy, a Europę – ostatecznie do II wojny światowej. W traktacie Niemcy miały zostać świadomie upokorzone. Zwycięskie państwa zabrały im wszystkie kolonie i część europejskiego terytorium, nakazały rozbrojenie. I, co najważniejsze, narzuciły horrendalnie wysokie reparacje, które na dekady miały osłabić niemiecką gospodarkę. Wszystko to zostało usprawiedliwione formalnym zrzuceniem winy za Wielką Wojnę na Berlin.

Jednym z wielu historyków, którzy dziś podważają taką interpretację, jest Kanadyjka Margaret MacMillan. W swojej książce „The War That Ended Peace” (Wojna, która zakończyła pokój) pisze, że warunki traktatu wcale nie były ciężkie dla Niemiec, szczególnie po kilku decyzjach z lat 20., rozwadniających jego postanowienia. Przede wszystkim jednak MacMillan rozprawia się z twierdzeniem, jakoby rok 1919 przesądził o Hitlerze i II wojnie. Jej tezy zostały później wielokrotnie wsparte przez innych historyków, m.in. przez niemieckiego profesora Jürgena Tampke. Ale jak twierdzi sama zainteresowana: – My, historycy, poczyniliśmy wielkie wysiłki, aby odmienić interpretację tego traktatu. Bez większych rezultatów, bo mierzymy się tu z jedną z najbardziej wpływowych książek w historii XX w.

Tę książkę napisał John Maynard Keynes. Nosi tytuł „Ekonomiczne konsekwencje pokoju”.

Cytat:Głównym zarzutem Keynesa wobec traktatu wersalskiego jest fakt, że nie zawierał on żadnych pomysłów na „ekonomiczną rehabilitację” powojennej Europy. Według niego przywódcy nie rozumieli, że utrzymanie pokoju wymaga silnych gospodarczych fundamentów. Skupili się na reparacjach, a nawet gorzej – jak twierdzi Keynes – „wielka trójca” podeszła do problemów ekonomicznych z perspektywy teologicznej, politycznej, nigdy ekonomicznej. No i nie posłuchali Keynesa...

Pierwszym, który rzucił wyzwanie Keynesowi, był francuski ekonomista Étienne Mantoux. Podważył tezę, że Niemcy nie były w stanie spłacać reparacji. Wykazał, że wbrew prognozom Brytyjczyka niemiecka gospodarka bardzo szybko odbiła się po wojnie. Od strony politycznej Mantoux zaatakował jego tezy, twierdząc, że sama wysokość reparacji, o którą spierał się Keynes, nie miała znaczenia, bo żaden z niemieckich kanclerzy lat 20. nie akceptował reparacji jako takich, bez względu na ich kwotę. Znaczące jest, że do momentu zaprzestania ich spłaty przez Hitlera Niemcy przekazały zaledwie 12 proc. narzuconej im sumy – czterokrotnie mniej od kwoty, którą sam Keynes uważał za bezpieczną do wyegzekwowania.

Współcześnie wielkim krytykiem „Ekonomicznych skutków pokoju” Keynesa jest Szkot Niall Ferguson. W swojej książce o I wojnie „The Pity of War” twierdzi, podobnie jak Mantoux, że wersalskie reparacje wcale nie były ponad niemieckie możliwości. A już na pewno nie odpowiadają za katastrofalną politykę gospodarczą Niemiec w latach 20. Ferguson stawia tezę, że Berlin świadomie posunął się do gospodarczej dywersji, aby przekonać niedawnych zwycięzców, że reparacji nie da się spłacić.

Ta niemiecka strategia miała, zdaniem Fergusona, dwa przejawy. Po pierwsze, Berlin sztucznie zdewaluował markę, żeby napędzić eksport. Przekonywał, że tylko dzięki tak zdobytym pieniądzom jest w stanie spłacić reparacje. Po drugie, Berlin z rozmysłem dopuścił inflację, co rozwścieczyło niemieckie związki zawodowe – ludzie wyszli na ulice. Miał to być „zorganizowany chaos”, który nastraszy ententę wizją komunistycznej rewolucji w Niemczech i skłoni do rewizji traktatu, co też się stało.

Ferguson idzie jednak krok dalej i przekonuje, że za ową dywersję w dużym stopniu odpowiada sam Keynes. Otóż miał on przekonywać Berlin, że nie tylko traktat jest niesprawiedliwy, ale również iż w przypadku demonstracyjnego oporu Niemiec wielu na Zachodzie przyzna im rację. Zdaniem Fergusona Keynes – który wprost namawiał Niemców do rozkręcenia inflacji – przeliczył się, twierdząc, że da się ją kontrolować. Kiedy w 1923 r. zorientował się, że Niemcy wpadli w hiperinflację, było już za późno.

Jakkolwiek oceniać radykalność traktatu wersalskiego i kwoty reparacji zasądzone na Niemcach, trudno w nim szukać źródeł nazizmu i późniejszej wojny. W latach 1920–28, czyli wtedy, gdy Berlin spłacał najwięcej, w niemieckim parlamencie skrajna prawica stanowiła margines, a w siłę rosły partie centrowe. Dopiero wielki kryzys od 1929 r. przyniósł względną popularność ekstremistom, z NSDAP na czele.

Cytat:Rushkoffa uderzyło, że jego rozmówcy w ogóle nie brali pod uwagę możliwości, że mogliby jakoś próbować zapobiec zjawiskom, których nadejścia się bali. Skoro dysponowali miliardami dolarów, mogliby choć ułamek tej fortuny przeznaczyć na badania dające nadzieję na zatrzymanie katastrofy klimatycznej, pandemii czy wielkiego buntu spauperyzowanych mas – prowadzących do Wydarzenia.

Jednak ich interesowało przygotowywanie się do Wydarzenia, a nie próba zapobieżenia mu.

cobras napisał(a): O przygotowaniach bogoli z SV do apokalipsy: https://magazynpismo.pl/ciemne-oswiecenie-w-dolinie-krzemowej-apokalipsa/

Cytat:Rushkoffa uderzyło, że jego rozmówcy w ogóle nie brali pod uwagę możliwości, że mogliby jakoś próbować zapobiec zjawiskom, których nadejścia się bali. Skoro dysponowali miliardami dolarów, mogliby choć ułamek tej fortuny przeznaczyć na badania dające nadzieję na zatrzymanie katastrofy klimatycznej, pandemii czy wielkiego buntu spauperyzowanych mas – prowadzących do Wydarzenia.

Jednak ich interesowało przygotowywanie się do Wydarzenia, a nie próba zapobieżenia mu.

zefciu napisał(a): No przecież sam autor przyznaje, że nie było to żadne reprezentatywne spotkanie kwiatu „bogoli z SV”, tylko jakaś pogaduszka kilku świrów w piwnicy. Fakt zaś, że ktoś traktuje kolonizację Marsa jako formę ucieczki z Ziemi w obliczu zjawisk społecznych czy środowiskowych świadczy o tym, że nie wie o czym gada.