Seth napisał(a):Na początku był Kot. Istniejemy wraz z wszechświatem tylko dlatego by mogły istnieć koty. One są przyczyną i celem. Przecież to oczywiste.

idiota napisał(a):Istota świadoma która wygenerowała rzeczywistość.

Tangus napisał(a):Wszystko co pisałem, co do joty, było prawdą a ta prawda czyni niezwyciężonym, daje moc o jakiej ludziom się nie śniło, nie wymieniłbym jej na wszystkie pieniądze świata. Wolałbym zginąć w największych męczarniach niż czymkolwiek ją obrazić. Ona mi dała wszystko co mam i uczyniła mnie najpotężniejszym człowiekiem na świecie. Gdy stoisz cały w prawdzie każdy, kto cię obraża - obraża Boga i to nie tobie wypowiada wojnę tylko Jemu. Nadchodzi dzień w którym ta prawda ukaże się całemu światu i jedną ręką zgasi stare imperia a drugą wzniesie nowe. I poznacie, że wszystko w co wierzyliście było kłamstwem i wasza pozorna wielkość jest waszą małością i będziecie chcieli się ukryć tego dnia ale nie znajdziecie miejsca w którym Ona was nie dosięgnie. I poznacie, że pukała do was kiedyś a jej nie otworzyliście i pokłonicie jej się wtedy lecz ona nie przyjmie waszych pokłonów powodowanych strachem. Nie ma takiej siły, która może ją powstrzymać. Do zobaczenia tego dnia.

zefciu napisał(a):rafalileśtam - Kubuś logiki, Kubuś sensu stricto
Patafil - Kubuś genetyki i antropologii
krystkon - Kubuś fizyki i ekonomii
Beth - Kubuś psychiatrii

Łoś napisał(a):Oceniające

Łoś napisał(a):Oceniające i porównujące teksty, moim zdaniem, bezcelowe, próby dowalenia, zdeprecjonowania kogoś w "białych rękawiczkach", gdzie niektórzy postrzegają to jako przejaw yntelektu:
A tutaj coś dla autora:
Zefciu - Kubuś religii i wiary.
Łoś - Zefciu ateizmu.

zefciu napisał(a):Już Ci kiedyś obiecałem, że pod każdym moim postem wyobrażę sobie, że Łoś napisał "oceniasz". Naprawdę obydwu nam będzie wygodniej w ten sposób.

Seth napisał(a):Fakt iż połknąłeś kij i nie masz poczucia humoru bardzo mnie smuci

Wilk napisał(a):To, ze kimś kieruje pragnienie podniesienia prestiżu narodu nie oznacza że sięgnie po metody budzące obrzydzenie. I to go rózni od kmiota, bo kmiot nie ma żadnego szacunku dla ... absolutnie niczego, a jezeli interesuje go "wysoka pozycja" to będzie szedł po trupach bez względu czy rozchodzić się będzie o naród, jego samego, czy coś jeszcze. Kmiot to kmiot, a polityczny kmiot to kmiot z przymiotnikiem.



Nie. Kmiotem czyni imanie się dla tego celu każdej metody. Nawet herszt bandy rozbójniczej stoi wyżej niż kmiot, bo choć stosuje gwałt to i naraża się władzy i konsekwencjom.



:lol2: Alez oczywiście że jest. To tylko zdemoralizowani i pozbawieni czci go nie dostrzegają, bo gdyby dostrzegali, to nie byliby zdemoralizowani i pozbawieni czci.



No to ja chce zostać zmarginalizowany :lol2:



A zatem co powinni zrobić ci przodkowie? :-> Każdy kraj (no, prawie każdy) ma swoich bohaterów i czci ich, tylko tutaj WCIĄŻ jest za mało, wciąż tylko "daj i daj", nie ważne co się zrobi dla tych ludzi, ile sie przeleje za nich krwi i potu - im wciąż będzie mało.

Gdyby w tym cholernym kraju zamiast pierdolenia o jakiejś konieczności imania się haniebnych metod promowano patriotyzm, poprawnie wychowywano, to i wartościowi ludzie by stąd nie uciekali, tylko przykładali się do pomnażania dobrobytu tego kraju. Ale co ma nimi do kurwy nędzy kierowac, kiedy tylko się słyszy "daj żreć, pierdol bohaterów, sraj na ojczyznę, wazne że tobie będzie dobrze, itd"?????? Ani Anglia ani Francja nie miały kilkudziesięciu lat komunizmu, my mieliśmy a mimo to trzymamy się dobrze. Dobrobyt wypracowywuje się własnymi rekami, w POCIE CZOŁA. I tak, amerykanie też musieli płacić krwią i potem za swój kraj. Nic nie spada z nieba. Ale do tego trzeba miec charakter, a nie jęczenie i lanie moczem na tych, którzy sprawili ze wciąż istniejemy politycznie. Kto chce dobrobytu, niech się zabierze za jego wytwarzanie, bo żaden realpolitik nam nic nie da. Jeżeli jedni mogli przelewać swoją krew, to inni moga przelewać swój pot.

idiota napisał(a):Zresztą ta spontaniczność jest tu dość mocno ograniczona.
Nie dlatego się implikuje o pracę na stanowisku dedykowanym itd że ludzie nagle zapałali do implikowania cz dedykowania jakąś miłością wielką spontaniczną, tylko dlatego, że to stało w dokumentach po angielsku pisanych jakie musieli na szybko bez kontroli filologicznej przetłumaczyć na polski.

idiota napisał(a):Widzisz, wspieranie to albo relacja między ludźmi, albo relacja człowieka z instytucją. Pierwszy rodzaj rozwija relacje społeczne, drugi je niszczy.

Cytat:Bo jak dla mnie to po prostu dwie bandy idiotów, które nie potrafią ogarnąć niczego bardziej skomplikowanego niż proste sprawy światopoglądowe. Troglodyci okładający się maczugami, których różni jedynie to, że jedni na sztandarze mają wypisane 'tradycja' a drudzy 'postęp' a i te hasła pojmują na dość prymitywnym bo wyłącznie emocjonalnym poziomie.

renegat napisał(a):No nie wiem czy dobrze zrozumiałem , ale jeśli Ty sugerujesz zależność istnienia zaburzeń osobowości u pacjenta od środowiska jego życia i jego odczuć w tej materii, to tym bardziej nie pozwala mi to, na poważnie podchodzić do tego typu "schorzeń", skoro nie są one kwestią obiektywną. Anankastyk w środowisku innych anankastyków będzie czuł się świetnie, ale w środowisku nadpobudliwych bałaganiarzy już gorzej... Tylko kto wtedy będzie zaburzony? pedant czy bałaganiarz? Teraz wszystko może być zaburzeniem, jesteś ruchliwy masz adhd, niekulturalny- socjopatą, nie znasz ortografii-masz dysortografię, nie umiesz liczyć-dyskalkulia, masz wahania nastroju-zaburzenia dwubiegunowe, jesteś podejrzliwy -masz paranoję..długo można by wymieniać, wszak liczba sklasyfikowanych typów, podtypów zaburzeń osobowości sięga jeśli dobrze pamiętam kilkuset... A Ty co? Nie wiesz co Ci dolega? Aaa.. bo pewnie cierpisz na nieokreślone zaburzenia osobowości...
Każdemu można coś znaleźć, zwłaszcza gdy klient chce, aby mu wyszukać i chce się leczyć, nie za darmo oczywiście!, wierząc, że to rozwiąże jego życiowe problemy, a sami psychoterapeuci zacierają ręce potwierdzają, że z zaburzeń da się wyjść!: http://psychoterapia.natemat.pl/84051,czy-da-sie-wyleczyc-zaburzenia-osobowosci-lekarze-psychiatrzy-nie-sa-w-stanie-psychoterapeuci-lecza
... wszytko zależy od otwartości i determinacji pacjenta, bo jak leczenie nie przynosi skutków, to znaczy, że pacjent jest za mało zdeterminowany, aby wyzdrowieć! Nie wiem, ale mnie to bardzo przypomina choćby katolickie gadki, o skuteczności działania łaski bożej, gdzie Bóg daję łaskę każdemu człowiekowi, jednak to od otwartości człowieka na tą łaskę, zależy skuteczność działania tej łaski w nim. Ale ja to wiadomo, mam skrzywienie osobowościowe na tle religijnym, toteż nie mogę być w tej kwestii obiektywny, ze względu na moją poczytalność w tej "materii", ograniczoną przez moje niedomaganie.

Hans Żydenstein napisał(a):Może niepytany, ale chętnie odpowiem
Ja się loguje, żeby dać minusa cobrasowi

lumberjack napisał(a):Tak sobie myślę, że jeśli popatrzeć na relacje polsko-rosyjskie na przestrzeni wieków, to widać, że nigdy nie były one dobre. Historia tych relacji to tak naprawdę historia konfliktów i zatargów. Jeśli zaś chodzi o czasy najnowsze - co byśmy nie robili Rosja miała wobec nas wrogie lub co najmniej wysoce niechętne nastawienie. Sankcje na różne polskie towary nakładała zanim doszło do wojny na Ukrainie. Wydaje mi się, że ruscy są niereformowalni i że nie można się z nimi dogadać o ile nie jest się co najmniej tak militarnie silnym jak oni. Na dobre relacje z Rosją nie ma co liczyć... może warto więc popracować nad relacjami z Ukrainą?

Z historii wiemy, że Polska nieraz była wystawiana przez inne państwa; kiedy byliśmy w opałach byliśmy przez niby sojuszników zostawiani samym sobie. A może by tak odejść od podobnego schematu względem Ukrainy i jakoś porządniej jej pomóc? Na bierności nic nie zyskamy - tracimy tylko sąsiada, który odgradza nas od Rosjan i który darzy ich obecnie taką samą "sympatią" jak Polacy. Na aktywności możemy zyskać dobre relacje z Ukrainą i zacieśnioną współpracę gospodarczą, na którą nie możemy liczyć gdy chodzi o Rosję.