bert04 napisał(a): Przepraszam, ale czy tylko mi się wydaje, że mylisz "statycznie" i "statystycznie"? Bo jak nie, to już czekam z niecierpliwością na linka do strony inwestowania na forexaTa

• Duże instytucje zarządzają olbrzymimi aktywami. Więc działa prawo wielkich liczb. Jeśli bank, ubezpieczyciel, czy kasyno wyliczy, że mu statystycznie potencjalne zyski i straty się pokrywają, to jest mało prawdopodobne, żeby w wyniku działania czystego przypadku wyniki znacząco od tych przewidywań odbiegały. „Kowalski” zaś inwestując zaskórniaki w dwa przedsięwzięcia na krzyż może zaś „mieć pecha” lub „mieć szczęście”.
  
• Duże instytucje mają dostęp do dużej ilości danych i zatrudniają szeregi osób zajmujących się ich analizowaniem. „Kowalski” musi jeszcze kiedyś pracować, jeść i robić siku. Więc nie ma czasu na tak dogłębne analizy.
  

Gawain napisał(a): No, ale szczęście Kowalskiego to też wynik analizy.

Adam M. napisał(a): Ekonomia to nie nauka scisla i proba wsadzenia jej w sztywne reguly modeli matematycznych nigdy nie bedzie udana. Chocby zjawisko "czarnego labedzia" powtarzajace sie w wielu gospodarkach w najbardziej nieprzewidzianych momentach.

grownup napisał(a):

Adam M. napisał(a): Ekonomia to nie nauka scisla i proba wsadzenia jej w sztywne reguly modeli matematycznych nigdy nie bedzie udana. Chocby zjawisko "czarnego labedzia" powtarzajace sie w wielu gospodarkach w najbardziej nieprzewidzianych momentach.

Dlatego Picketty  swojej doskonałej moim zdaniem książce opisuje tylko wyniki swoich badań używając najprostszych metod statystycznych, ale stwierdza wprost ze nie jest w stanie przewidzieć 
przyszłości. Większość bowiem tych pseudonaukowych przewidywań które widzimy w mediach opartych jest na linearnej proporcji bo tylko taką są w stanie pojąc masy. Jak w tym kawale że "naukowcy" w tysiąc osiemset którymś roku przewidywali ze jeżeli ruch konny w Nowym Jorku będzie nadal rósł w takim tempie to w latach siedemdziesiątych XX w ulice będą pokryte sześciometrową warstwą końskiego nawozu.

Cytat:Chris Giles w artykule opublikowanym 23 maja 2014 roku w Financial Times przedstawił wiele zasadniczych błędów dotyczących danych w modelach Piketty’ego. Giles wykazał m.in., że dane, które zamieszcza Piketty, są inne niż w źródłach, na które się powołuje. Skorygowane przez Gilesa wykresy pokazują, że np. w przypadku Wielkiej Brytanii, Europy i Stanów Zjednoczonych, w ostatnich 50 latach nierówności nie rosły (tak jak to sugeruje Piketty), ale malały.

Martin Feldstein w artykule w Wall Street Journal 14 maja 2014 r., stwierdza, że „dane zaprezentowane przez Piketty’ego nie pasują do siebie”, a Alan Reynolds w artykule opublikowanym w tym samym dzienniku kilka tygodni później zadaje pytanie „Dlaczego dane Piketty’ego dotyczące bogactwa są bezwartościowe?”. Mark Gongloff na stronach Huffington Post stwierdza, że „dane Thomasa Piketty’ego dotyczące nierówności zawierają „niewyjaśnione błędy”. Natomiast Phillip Magness w doskonale udokumentowanym artykule, przyglądając się danym używanym przez Piketty’ego, dochodzi do wniosku, że Piketty tak długo torturował swoje dane aż w końcu wyszło mu to czego oczekiwał.

Wydaje mi się, że naturalnym oczekiwaniem jest, by w książce ekonomisty mającej w tytule „Kapitał” powinna znaleźć się solidna definicja kapitału i, choćby krótka, dyskusja o tym, jak różnie kapitał rozumiany jest przez różnych ekonomistów. Tymczasem w książce Piketty’ego nie znajdujemy opisu czym dla niego jest kapitał. Za takowy trudno uznać bardzo ogólne uwagi w sekcji zatytułowanej „Co to jest kapitał”. Thomas Piketty sam dyskredytuje się jako ekonomista pisząc: „Dla uproszczenia wykładu będziemy używać słów ”kapitał” i „majątek” wymiennie jako synonimów”. Gdyby student na egzaminie powiedział mi coś takiego, z pewnością dostałby dwóję. Dlatego zgadzam się z opinią George Reismana, że „choć rzekomo książka poświęcona jest studium kapitału i jego stopie zwrotu, Piketty podchodzi do tematu najwidoczniej nie przeczytawszy uprzednio ani jednej strony twórczości Ludwika von Misesa czy Eugena von Böhm-Bawerka, dwóch wiodących teoretyków w tej dziedzinie.”