geranium napisał(a):Myślę, że Rodica opowiada o swoich doświadczeniach w realu.

Rodica napisał(a): Piszę o ludziach, którzy nazywają się intelektualistami, a nimi nie są. Intelektualiści to ludzie kultury i powinni potrafić rozmawiać z każdym lub ich kulturalnie ignorować jesli nie pasują do ich poziomu.

Rodica napisał(a): Piszę o ludziach, którzy nazywają się intelektualistami, a nimi nie są. Intelektualiści to ludzie kultury i powinni potrafić rozmawiać z każdym lub ich kulturalnie ignorować jesli nie pasują do ich poziomu.
Jesli ktoś się wywyższa, bo przeczytał parę książek i czuje się uprawniony do gardzenia innymi, to ma problem z samooceną i czuje się bardzo niepewnie w swojej roli.

A jak ktoś mi bezpodstawnie zarzuca ordynarny antyinelektualizm, czyli niemal zwierzęcy brak mózgu
albo wrzuca wszystkich do wora z sebkami albo mówi, że ktoś ma za duże cyce to nie wiem co to jest.

Rodica napisał(a): Piszę o ludziach, którzy nazywają się intelektualistami, a nimi nie są. Intelektualiści to ludzie kultury i powinni potrafić rozmawiać z każdym lub ich kulturalnie ignorować jesli nie pasują do ich poziomu.

Rodica napisał(a): Jesli ktoś się wywyższa, bo przeczytał parę książek i czuje się uprawniony do gardzenia innymi, to ma problem z samooceną i czuje się bardzo niepewnie w swojej roli.

Hill napisał(a): Osobiście bardzo cenię ludzi, którzy mając dużą wiedzę i inteligencję, potrafią być jednocześnie pokorni i dojrzali w rozmowach,
rozmawiają ze spokojem, bez wysokiego mniemania o sobie.
To dużo mówi o charakterze takiej osoby.

Hill napisał(a):

Rodica napisał(a): Piszę o ludziach, którzy nazywają się intelektualistami, a nimi nie są. Intelektualiści to ludzie kultury i powinni potrafić rozmawiać z każdym lub ich kulturalnie ignorować jesli nie pasują do ich poziomu.

Do tego pewnie potrzebna jest jeszcze inteligencja emocjonalna, a różnie z nią bywa u ludzi.



Mnie u intelektualistów najbardziej zraził brak uczciwości intelektualnej w rozmowach, szczególnie to odczułam pisząc na forum katolickim. Nie miałam żadnych pretensji do przeciętnych/prostych katolików, którzy coś tam sobie gadali trzy po trzy, bo od takich nie ma się dużych oczekiwań. Ale poczułam się zawiedziona rozmowami z apologetami, którzy wykazywali uczciwość w rozmowach tam, gdzie to wygodne i zgodne z nauczaniem KK, a tam gdzie niewygodne, lub argumentów brak, pojawiała się agresja i odwracanie kota ogonem. Jako, że sama staram się być raczej zdystansowana i rzadko kiedy daję się sprowokować, to ich wkurzało jeszcze bardziej, spotkałam się z dużą wredotą i chamstwem. Zawód czułam tym większy, że zachowują się tak ludzie deklarujący się jako wierzący, więc tutaj znowu oczekiwania były większe, bo takie deklaracje powinny pociągać za sobą konkretne zachowania. Powiem szczerze, że nikt mnie tak mocno nie zraził do KK, jak intelektualiści/apologeci katoliccy.

Sofeicz napisał(a): Trzymamy cię za słowo.

geranium napisał(a): Myślę, ze szczególnym przypadkiem był  pewien apologeta z forum wuja zbója.  Mnie też  bardzo zrazili.

Cytat:Niekoniecznie, taki Izaak Newton zachowywał się czasem jak dupek i trudno zarzucić mu kulturalność w stosunku do chociażby niektórych kolegów po fachu ale nie można go nie nazwać intelektualistą.

Hill napisał(a): To może taki, który jest chyba na każdym forum chrześcijańskim, gdzie by nie zajrzeć, wszędzie on 

Rodica napisał(a): Intelektualiści to ludzie kultury i powinni potrafić rozmawiać z każdym

Rodica napisał(a): lub ich kulturalnie ignorować jesli nie pasują do ich poziomu.

Rodica napisał(a): Jesli ktoś się wywyższa, bo przeczytał parę książek i czuje się uprawniony do gardzenia innymi, to ma problem z samooceną i czuje się bardzo niepewnie w swojej roli.

Rodica napisał(a): A jak ktoś mi bezpodstawnie zarzuca ordynarny antyinelektualizm

Rodica napisał(a): Litek:

Cytat:Im dalej tym więcej wymyśla się absurdów. Może jestem a może mnie nie ma ? Albo wydaje mi się że jestem. Co za błyskotliwość . Jaka mądrość przebija z tych wywodów . Niektórzy się fascynują tego typu bzdurami.

No właśnie żadna, ale tacy ludzie chcą uchodzić za mądrych. Dywagują i rozkladają na części sprawy oczywiste dla każdego, kto ma trochę inteligencji.

Rodica napisał(a): Jak człowiek nie wie, że istnieje to już dawno stracił kontakt z rzeczywistością, pogrążył się w malignie, jak alkoholik czy chory psychicznie. Rozumiem, że intelekt jest po to, żeby się nim bawić, ale gdzieś musi być granica. Niektórzy są uzależnieni od zagwózdek i tak jak inni uzależnieni, powoli zaliczają coraz niższe dolki.

Rodica napisał(a): czyli niemal zwierzęcy brak mózgu

Rodica napisał(a): albo wrzuca wszystkich do wora z sebkami albo mówi, że ktoś ma za duże cyce to nie wiem co to jest.

Rodica napisał(a): Nie lubię ludzi myślących głównie intelektem

Rodica napisał(a): Wszysxy ludzie postrzegają pewne obiektywne rzeczy tak samo, kolor biały jako biały, drewnianych stol jako drewniany stoł,  różnice sa tylko w odbiorze i wrażeniach.  Także one istnieją obiektywnie.

Cytat:Jedno nie musi iść w parze z drugim. Świat jest pełen intelektualistów buców.

Cytat:Napisałaś to, czy nie napisałaś? No to nie bezpodstawnie.

Rodica napisał(a): bert04:
Pisałam o ludziach, którzy nie szanują uczuć innych.
Uważaja się za mądrzejszych i mających prawo wchodzić w czyjąs przestrzeń ze swoimi uwagami, komentarzami i ocenami, skądś się bierze to przekonanie, żę są lepsi a ja gorsza, bo jestem uczuciowa. Gardzą tym, pewnie. Uważają za słabość.

Cytat:Anielskie setki, nie wiem kogo masz na myśli ale ja bardzo szanuje prostych ludzi, z którymi można się dogadać bez zbędnego wysiłku intelektualnego. Nie wiem czy na przyklat kombat ratownik to sebek.

bert04 napisał(a):

Rodica napisał(a): bert04:
Pisałam o ludziach, którzy nie szanują uczuć innych.
Uważaja się za mądrzejszych i mających prawo wchodzić w czyjąs przestrzeń ze swoimi uwagami, komentarzami i ocenami, skądś się bierze to przekonanie, żę są lepsi a ja gorsza, bo jestem uczuciowa. Gardzą tym, pewnie. Uważają za słabość.

No dobra, i w Twoim kręgu doświadczeń to intelektualiści (albo - osoby się za takie uważające) gardziły uczuciami drugich osób (zwłaszcza Twoimi), a "osoby fizyczne" nie. Chyba staniemy na tym, że ja mam inne doświadczenia niż Ty i tyle. Dla mnie to raczej "osoby fizyczne" były zamknięte na kwestie uczuć. Ale być może intelektualiści z Twojego kręgu doświadczeń byli jakimiś autystami czy podobnymi, czyli osobami, u których inteligencja idzie w parze z deficytami socjalnymi. Wtedy to nawet by było logiczne.

bert04 napisał(a): W komentarzu do zefcia pozwoliłem sobie na "podkreślenie przez przesadzenie", czyli użyłem pewnego karykaturalnego określenia "sebek". W tym miejscu tylko zauważę, że jeżli powyższa osoba jest ratownikiem medycznym, to według polskiego prawa ma przynajmniej trzy lata studiów licencjackich za sobą. Może nie jest "intelektualistą" jak w Twoich poprzednich wypowiedziach, może ich praca w dużej części jest fizyczna, ale nie jest też po studiach. No chyba że według starych przepisów nie trzeba było, ale ciągle jeszcze jakieś wykształcenie do tego trzeba mieć, choćby zawodowe.

Cytat:Ja bym odseparował kwestię uczuć i emocji. Można mieć mocne uczucia i słabe emocje oraz nierozwiniętą empatię. Spotkałem w życiu sporo takich osób. Jeżeli tacy ludzie mają mocne uczucia, to mogą najwyżej nieświadomie ranić innych przez problemy z inteligencją emocjonalną. Zadaniem takich Rodic jest wtedy po gombrowiczowemu wyjęzyczyć się, czyli tłumaczyć, jak się czują, by Sheldony Coopery tego świata wiedziały, jak Rodice się czują po danych bodźcach. A jeżeli same Rodice nie wiedzą, o co im chodzi i nie potrafią się zagłębić w introspekcję, mimo swojej samozwańczej wielgachnej i anielskiej inteligencji emocjonalnej, to dlaczego się przywalają do tych, którzy wolą indukcję niż dedukcję?

Cytat:No dobra, i w Twoim kręgu doświadczeń to intelektualiści (albo - osoby się za takie uważające) gardziły uczuciami drugich osób (zwłaszcza Twoimi), a "osoby fizyczne" nie. Chyba staniemy na tym, że ja mam inne doświadczenia niż Ty i tyle. Dla mnie to raczej "osoby fizyczne" były zamknięte na kwestie uczuć. Ale być może intelektualiści z Twojego kręgu doświadczeń byli jakimiś autystami czy podobnymi, czyli osobami, u których inteligencja idzie w parze z deficytami socjalnymi. Wtedy to nawet by było logiczne.

Cytat:Pisałem o czymś innym, ale dobra tam.
Poza tym nie chcę zabrzmieć jak bohater piosenki "Hermaphrodite" Rammsteina, ale ja sam nie czuję, żeby moja dusza miała płeć (płeć to kwestia ciała), więc nie mam zachwianego poczucia męskości, bo takiego poczucia nie mam w ogóle. Jestem po prostu sobą i tyle. Jak Kafka, który mówił, że nie czuje się Czechem, Żydem, czy Austriakiem, bo nawet przywiązania do siebie za mocno nie czuje, a co dopiero mówić o narodowości. Ale to nie temat na jakieś "dżenderowe egzegezy". Język Było nie było, nie mam żadnego deficytu. Nie brakuje mi żadnego rodzica lub nikogo w ten deseń, więc freudyzmy i podobne teorie mnie nie opisują. Daremny trud.