Żarłak napisał(a): A jak myślicie, gdyby ludzie przestali zapierdalać jak woły to sytuacja uległaby zmianie?

DziadBorowy napisał(a): Tu jest pies pogrzebany. Wina nie leży wyłącznie po stronie januszowych biznesmenów (chociaż znam też podobne historie z firm "państwowych") ale również po stronie pracowników, którzy na takie praktyki się zgadzają i zapierdalają po godzinach za marne grosze a czasem wręcz za darmo, bo wydaje im się, że skoro "wszędzie tak jest" to jest to normalne.

DziadBorowy napisał(a): Co więcej czasem w zespole wystarczy jeden nadgorliwy baran aby wszystkich wbić w taki kierat. Tymczasem czasy w których pracodawca mógł wzruszyć ramionami i powiedzieć "na twoje miejsce jest 10 innych" już minęły i raczej szybko nie powrócą. Więc jest tutaj pole do powalczenia o swoje.

lumberjack napisał(a): Na masową skalę mogłoby to przełożyć się na niższy wzrost gospodarczy całego kraju. Z drugiej strony ludzie na pewno byliby zdrowsi i w przyszłości nie obciążaliby tak państwowej służby zdrowia. Lepiej popracować krócej, zarobić mniej, ale też nie wydać dużo na późniejsze leczenie dolegliwości. Znam chłopaków po 30 lat, którzy wyglądają jakby mieli ze 40 dychy co najmniej. Znam jednego kolesia, który już dwa zawały miał od tego swojego zapierdalania. Ogólnie wydaje mi się że żadna praca nie jest warta tego by sobie dla niej wypruwać flaki, niszczyć nerwy, stawy, kręgosłup, oczy... Zdrowie jest chyba ważniejsze, więc lepiej pracować z umiarem. Sam staram się o to, ale czasami się to udaje, a czasami nie.

lumberjack napisał(a): Niedawno pracownik-brygadzista pokłócił się przy mnie z szefem firmy kładącej wykładziny w szpitalach. Powiedział mu "na twoje miejsce to ja mam 10 innych takich pracodawców".

Żarłak napisał(a): Gdyby ludzie byli bardziej kumaci i zaangażowani to można by wprowadzać zasady agorystyczne, ale tak się nie stanie, bo przywiązanie do iluzji i nabyta bierność są zbyt dużą barierą dla inicjatyw. To się zmienia, powoli, ale czy ja dożyję normalności? Za dużo komuszej mentalności wokoło.

Żarłak napisał(a): Czasami lepiej sobie odpuścić te parę groszy, bo po krótkiej kalkulacji może uda się na czymś zaoszczędzić, niż tracić czas na zarabianie kasy, której się nie wyda z braku czasu albo zdrowia. Naturalnie, ma to sens od pewnego poziomu życia i zapewnionych potrzeb. Z drugiej strony, gdyby wszyscy żyli jak mnisi to światowa ekonomia by siadła ; )

lumberjack napisał(a): Ale kto ma tę komuszą mentalność? Ja bym raczej powiedział, że widać oburzenie większości (jeśli nie całego) społeczeństwa. Nikt o zdrowych zmysłach nie popiera gnojącego urzędu. Na przykładzie tej sytuacji widać właśnie, że u większości ludzi jest prawidłowe poczucie sprawiedliwości.

lumberjack napisał(a): Oczywiście, że tak, ale ja nie zachęcam nikogo do mniszego życia. Można dążyć do umiarkowanego dobrobytu i nie zajebać się w pracy.

Cytat:W środę parlament Słowacji przegłosował ustawę, która mówi, że religia musi mieć co najmniej 50 tys. wyznawców – nie, jak dotychczas, 20 tys. – by dostawać dotacje państwowe i móc prowadzić własne szkoły. Projekt ustawy zaostrzającej przepisy dotyczące religii zgłosiła Słowacka Partia Narodowa, która jest jednym z członków koalicyjnego rządu premiera Roberta Fico.

Nowe regulacje utrudnią też budowę meczetów. „Musimy zrobić wszystko, by żaden meczet nie powstał w przyszłości” – powiedział lider Słowackiej Partii Narodowej Andrej Danko.

Oznacza to, że znacznie trudniej będzie zarejestrować na Słowacji islam jako oficjalną religię, a także takie twory, jak „kościół latającego potwora spaghetti”. Zgodnie z ostatnim spisem ludności, na Słowacji mieszka zaledwie 2 tys. muzułmanów. Nie ma też żadnego meczetu i nie zapowiada się, aby w najbliższych latach mógł powstać.
Słowacja od początku sprzeciwiała się przyjmowaniu imigrantów, którzy zaczęli masowo docierać do Europy. Premier Robert Fico oświadczył nawet, że na Słowacji nie ma miejsca dla islamu.

Dwa Litry Wody napisał(a): USA: Czarnoskórzy też mieli niewolników.

Sofeicz napisał(a):

Dwa Litry Wody napisał(a): USA: Czarnoskórzy też mieli niewolników.

Białych?

Cytat:Reakcja termojądrowa jest najwydajniejszym sposobem na pozyskiwanie energii, jaki poznała ludzkość. Oczywiście da się zawsze pewnie wymyślić coś wydajniejszego, ale to będzie czyste science fiction, natomiast energię termojądrową fizycy zademonstrowali w praktyce już w roku 1951 – to data eksplozji pierwszej bomby wodorowej na atolu Enewetak. Krater do dzisiaj można zobaczyć z pomocą Google Maps. (...)

Naukowcy szukali rozwiązania na dwa sposoby. Pierwszy: ograniczenie reakcji, by zachodziła nie w kilku gramach wodoru, ale na pojedynczych atomach. Tu zaawansowani są polscy badacze z Instytutu Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy imienia Sylwestra Kaliskiego (jednego z pionierów tych badań, który zademonstrował taką możliwość w 1973).

W tej metodzie za pomocą lasera odpala się maluteńkie mikrobombeczki wodorowe. Nie wiadomo, jak od tego przejść do procesu ciągłego, a energetyka nie lubi wybuchów. Ta uniwersalna zasada dotyczy także tradycyjnych paliw: kiedy benzyna w silniku zaczyna się spalać w sposób detonacyjny, to zła wiadomość dla kierowcy (wlał chrzczone paliwo i będzie go to teraz drogo kosztowało).

Druga metoda: odwrotna do pierwszej – zwiększenie skali. Odpowiednio duży tokamak powinien dawać więcej energii, niż będzie pobierać. Nigdy jeszcze takiego nie zbudowano, ale wieloletnie eksperymenty z reaktorami tego typu, bliskimi pożądanej wielkości (jak brytyjski JET czy japoński JT-60), pozwalają na dokładne szacunki. Specjaliści wiedzą już, jakie parametry powinien mieć reaktor, który będzie dawać więcej energii, niż pobierać.
(...)
W energetyce termojądrowej typowymi surowcami są dwie odmiany wodoru – deuter i tryt. Deuter na skalę przemysłową otrzymuje się z wody, a tryt z litu, pierwiastka tak rozpowszechnionego, że nazwano go od greckiego słowa „lithos”, oznaczającego „kamień”. Najwięcej go w granicie, ale jest też w innych skałach. Każdy kraj, który ma na swoim terytorium jakiekolwiek kamienie, może uruchomić produkcję litu. Każdy, który ma wodę – produkcję deuteru. A żeby było jeszcze piękniej: odpada problem składowania zużytego paliwa, jak w tradycyjnych elektrowniach atomowych. Produktem reakcji termojądrowej jest obojętny dla środowiska hel, który można po prostu wypuścić do atmosfery. Albo nabijać nim baloniki i rozdawać gościom w elektrowni.