[lumberjack]

Był ale już nie ma. Pojedyncze wyszperane ideały. Nijak się to ma do rzeczywistości.



Choć w pewnym sensie mam nadzieję, że rzeczywistość ta będzie się zmieniać. Na bardziej myślący patriotyzm.

A teraz skonfrontujcie wizję Tsumosa z tym:
http://wyborcza.pl/1,76842,4935730.html

Zacznijmy od literatury. Protoplastą ruchu narodowego był powstaniec styczniowy, pułkownik Zygmunt Miłkowski, znany powszechnie jako pisarz Teodor Tomasz Jeż. Członkami Ligi Narodowej byli Władysław Reymont (literacka Nagroda Nobla za "Chłopów"), Jan Kasprowicz, Józef Weyssenhoff, Karol Hubert Roztworowski. Z Ligą Narodową, a szczególnie z powołanym przez nią tajnym Towarzystwem Oświaty Narodowej współpracował Henryk Sienkiewicz, wspierając walkę o język polski w gminie i o szkołę polską w zaborze rosyjskim. Z Narodową Demokracją blisko związani byli Kazimierz Tetmajer, Adolf Nowaczyński, Adolf Dygasiński, Adam Grzymała-Siedlecki. Następnie poetki, Maryla Wolska i Beata Obertyńska, eseista Stanisław Szczepanowski (autor głośnej "Nędzy Galicji"). Pod jej silnym wpływem pozostawała lwowska rodzina Gawlikowskich: wydawca Jan Gwalbert, malarka Lela, dyrektor teatru Mieczysław, pisarz Jan, redaktor "Lamusa" Michał.

Stanisław Wyspiański napisał "Wyzwolenie" pod bezpośrednim wpływem gorącej dyskusji z Romanem Dmowskim o narodowych przywarach i po lekturze "Myśli nowoczesnego Polaka". Nawet tak chętnie brany na sztandary przez lewicę Stefan Żeromski przed pierwszą wojną światową w pełni akceptował antyniemieckie stanowisko endecji i jej poparcie dla Ententy, czego świadectwem był "Wiatr od morza".

Młodsze, niezmiernie uzdolnione pokolenie niemal w komplecie ścięła druga wojna. W założonym przez muzyka Bronisława Kopczyńskiego piśmie "Sztuka i Naród" swój niepowszedni talent ujawnili znakomici poeci: Tadeusz Gajcy, Wacław Bojarski, Andrzej Trzebiński, Zdzisław Stroiński.

Wielu publicystów Narodowej Demokracji było zarazem liczącymi się krytykami literackimi i teatralnymi: prof. Władysław Folkierski, Zygmunt Wasilewski (którego szwagrem był kompozytor Jan Karłowicz), Władysław Rabski, Bolesław Koskowski, wreszcie - jeden z "ojców założycieli" całego ruchu, Jan Ludwik Popławski.

Członkowie i zwolennicy Narodowej Demokracji tworzyli także elitę polskiej nauki. Grupie znanych filozofów przewodził światowej miary logik i analityk języka prof. Kazimierz Ajdukiewicz. Następnie cała szkoła wybitnych historyków: Władysław Konopczyński, Wacław Sobieski, Zygmunt Wojciechowski, Wacław Tokarz, Franciszek Rawita-Gawroński, Kazimierz Marian Morawski. I, o czym mało kto pamięta, sam kwiat polskiej myśli ekonomicznej: Jan Rutkowski, Roman Rybarski, Edward Taylor, Stanisław Grabski, Bohdan Wasiutyński, Zygmunt Raczkowski, Jerzy Zdziechowski.