[lumberjack]

http://www.rp.pl/artykul/65421.html

Słowiańscy woje uzbrojeni byli niezwykle ubogo – nie znali nawet miecza. Maczugi, siekiery, włócznie i tarcze były podstawą ich uzbrojenia. Atakowali spieszoną masą, z niezwykłym impetem, agresją i odwagą. Kronikarze imperium wschodniochrześcijańskiego po początkowym zachwycie naszą niewinnością stali się bardziej surowi, gdy bliżej poznali naturę naszych przodków. Mamy na przykład opis nabicia na pal przez Słowian mieszkańców całego osiedla pod Salonikami. Od tej pory nawlekanie na pal stało się swoistą wizytówką Słowian. Cesarz Konstantyn Porfirogeneta w swoim podręczniku prowadzenia wojen napisał o Słowianach, że są bardzo podstępni, nie dotrzymują żadnych umów, że pozorują ucieczkę, a potem wracają i mordują znienacka. Tam właśnie znaleźć można słynny opis zwyczaju naszych przodków ukrywania się pod wodą i oddychania przez trzcinę nawet całymi godzinami. Opisy najazdów słowiańskich bardzo pasują do taktyki późniejszych napadów tatarskich, z tym wyjątkiem, że Słowianie nie jeździli konno.

Słowianie Pany!