[The Phillrond]

Przyłączam się - dla mnie była to opowieść o pułapce syndromu "trawa jest zieleńsza po drugiej stronie płotu", o słomianym zapale marzycieli, o wielu smutnych rzeczach, jakie mogą przydarzyć się ludziom nie mającym skonkretyzowanej i realnej wizji swojego życia.
Polecam.

Generalnie, to bardzo ciekawy temat, nie tylko na film. Człowiek to jednak skomplikowana istota, bardzo przekorna w swoich zapędach do poszukiwania szczęścia. Nieumiejętność znalezienia szczęścia i poszukiwanie go "po drugiej stronie płota", to tak naprawdę potrzeba zaspokajania poczucia "nowości". Pogoń za szczęściem nie może zakończyć się sukcesem wtedy, gdy szuka się go w gotowej formie, bo mimo wszystko trzeba je najpierw znaleźć w sobie, tak mi się zdaje.