[FlauFly]

Mam zresztą takie podejrzenie – to już moja nadinterpretacja – że za ostatnim renesansem wampirów w popkulturze kryje się coś więcej, sprzęgł się tu pewien dodatkowy trend. Wampira można mianowicie potraktować jako prefigurację postczłowieka. Zobaczcie, jak się ma wampir do wizji transhumanistów: też jest nieśmiertelny, też uznaje się za „istotę wyższą”, na śmiertelników patrzy jak na bydło, też transcenduje płeć (wampiry popkulturowe nie rozmnażają się płciowo, a ich estetyka seksualna zupełnie oderwała się od biologii), też opiera się na buncie przeciwko „naturalnemu porządkowi stworzenia”, też posiada różne „nadludzkie” moce umysłu.

W kontekście dyskusji Dukaj-Szostak-Orbitowski o "Ślepowidzeniu" Wattsa.
Nie wiem czy mogę się z tym zgodzić, to chyba jednak duża nadinterpretacja, ale i tak samo porównanie mi się podoba.