[zlatw]

hock: :|

czytałem ja "Inny Świat" dawno temu już, czytałem też "Gułag" autorstwa Applebaum ale dopiero to momumentalne dzieło Sołżenicyna otwiera człowiekowi oczy na to czym NAPRAWDĘ były te obozy. Obozami zagłady. Żadnej tam "pracy". Zagłady. Hitlerowskie obozy to przy tym niemalże pikuś a i wystawcie sobie czy nie humanitarniej człowieka zagazować (kilka minut i śmierć) czy PRACĄ ZAHAROWAĆ NA ŚMIERĆ? I skala tego monstrum też niewyobrażalnie wieksza. I absurdalne wyroki i horror no jakiego świat myśle nie widział autentycznie nigdy.

Zachód powinien przed Polską na kolana padać w podzięce po dziś dzień żeśmy ten rzyg mroczny groteskowego koszmaru zatrzymali w 1920

Naprawdę, kto jeszcze nie czytał - koniecznie.

To nie jest opracowanie dla każdego. Piszę opracowanie, bo ciężko nazwać tę pozycję zwykłą książką.
Jest to niezwykle drobiazgowa tabela zależności, tworzona w sposób metodyczny. Fani prozy raczej nie mają tam czego szukać.
Po lekturze zacząłem spoglądać na homo sovieticus inaczej. Kiedyś to było naznaczone jakimś żartobliwym dystansem, potem czymś w rodzaju współczucia pomieszanego z szacunkiem jakim darzy się oświęcimskiego ocaleńca.
Świadomość bezmiaru zła jaki się tam dokonał jest w stanie poprzestawiać klepki co wrażliwszym jednostkom.
A z drugiej strony, widziałem stary pezetpeerowski beton, który kwitował to zdaniem "Sołżenicyn to zdrajca Rosjan i szmata", co unaocznia, jak skuteczne pranie zwojów dokonało się mimo pewnej odległości od ojczyzny proletariatu, a co za tym idzie jedynie namiastki reżimu.
W Rosji wciąż w wielu miejscach czci się Tow. Dżugaszwili i jego apostołów. Ruski mużik błyskawicznie zapomniał, że z rozkazu ojca narodu stracił familię. Choć być moze jest to mechanizm obronny mózgu przed popadnięciem w obłęd.

No, przerażonym objętością "Archipelagu" można zaproponować pozycje lżejsze, np. "1 dzień Iwana Denisowicza", który w bardziej przystępnej formie opisuje tamtejszą rzeczywistość. Autor ten sam.