[Windziarz]

I Jezus rzekł: „Zaprawdę powiadam wam, definicja wierzącego brzmi: (...)

Czy to właściwie ważne? Właściwie to nawet wierzyć nie trzeba zbyt mocno, by chrześcijański Bóg spełnił każdą prośbę.

Jezus powiedział „Ojciec wasz da rzeczy dobre tym, którzy go proszą”, a więc stwierdził, że 1. wystarczy prosić 2. jego słuchacze (w tym apostołowie, którzy potem skarżą się na brak wiary) są dostatecznie godni, by Bóg im odpowiedział.

Wiary trzeba tyle, co w istnienie Boga i w Ewangelię – by wierzyć dokładnie w tego samego "Ojca waszego", którego wymienia Jezus. Potem wystarczy go ładnie poprosić. Wtedy powinien prośby wysłuchać i zesłać to, o co go proszą.

Nie cytuj teraz „Faraona”, że modlitwy wzajemnie się kasują/znoszą, bo są sprzeczne ze sobą. Rodzina modląca się o zdrowie vs nikt, kto by się modlił o śmierć. Taki przypadek ewangeliczny Bóg rozpatruje jednoznacznie, i ze 99% skutecznością obiecaną przez Nieomylny Autorytet.

Chyba że była to tylko kiełbasa wyborcza?

Jak w kontekście ww. cytatów z Ewangelii wyjaśnić taką życiową sytuację:
Rodzina bardzo wierząca, niełamiąca przykazań, pomagająca bliźnim, dziecko choruje. Zabierają je do szpitala, leczą jak tylko się da i modlą się z całego serca o zdrowie dla tego dziecka (owo dziecko modli się również w tej samej intencji). Modlą się całymi godzinami. Cała rodzina wierzy, że Bóg modlitw wysłucha. Wrogów nie mają, lekarze są życzliwi. Pogrzeb we wtorek.