[Argen]

Nie, software to jednak zbyt mocne słowo.
Lepszym słowem byłoby: ustawienia.
Czyli mamy hardware, na który składa się sieć złożona ze 100 miliardów neuronów, połączonych ze sobą w unikalny sposób.
Każdy neuron posiada wiele setek lub tysięcy wejść (dendrytów), do których są podłączone wyjścia (aksony) innych neuronów.
O tym, czy neuron na wyjściu będzie aktywny lub nie, nie decyduje zwykłe sumowanie sygnałów wejściowych (i przepuszczenie tej sumy przez funkcję aktywacji) ale sumowanie ważone. Sygnał na każdym wejściu może być inaczej ważony w synapsach. Synaps, czyli ważonych wejść może być grubo ponad 50 bilionów.
Właśnie te ustawienia bilionów wag nazwę ogólnie ustawieniami.
Wartości wag modyfikowane są w procesie uczenia.
Czyli ostatecznie mamy hardware i zestaw ustawień zapisany na tym "sprzęcie".

Rozumiem, że chodzi Ci o konfigurację synaptyczną... dobrze myślę? Łopatologicznie mówiąc "ustawienia" to wspomniane w Twoim poście unikalne połączenie neuronów.

Taki trup stał się trupem dlatego, że padło mu zasilanie mózgu.
Już po kilku minutach od wyłączenia zasilania, neurony obumierają, przez co bezpowrotnie tracimy informację o wartościach wag neuronów czyli tracimy ustawienia (poprzednio określane przeze mnie jako software). Takie zniszczone neurony nie są zdatne do dalszej pracy. Zostajemy z popsutym hardware'em i utraconymi unikalnymi ustawieniami. Z takiego mózgu już raczej nic nie będzie. W ciągu dalszych kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu czy kilkuset lat, bezpowrotnemu zniszczeniu ulegnie też struktura sieci połączeń między neuronami (a może jeszcze szybciej).
Tak więc o zmartwychwstaniu nie może być mowy.

Mówisz o naszej niemożności naprawy hardwaru oraz odzyskania wartości wag neuronów, a ja założyłem, że w jakiś niepojęty sposób uda się odtworzyć zarówno "ustawienia" jak i hardware. Ba, może nawet uda mi się to zrobić modelując te same atomy, z których wcześniej składał się jego mózg. Wskrzeszę wtedy gościa, czy nie? Wg mnie nie. Wg Ciebie chyba i owszem.

A czy ktoś może, gdy Napoleon jeszcze żył, spisał przypadkiem stan ustawień jego 50 bilionów synaps?
Bo jeżeli nie, to bez odbycia podróży w czasie wstecz "trudno" będzie go odtworzyć.
Ja uważam, że umysł człowieka to przedmiot w postaci układu przetwarzającego informacje. Układ ten składa się z wielu miliardów elementów połączonych ze sobą przez wiele bilionów ścieżek i skonfigurowany przez wiele bilionów parametrów oraz wiele miliardów funkcji aktywacyjnych.
Nie ma znaczenia to, że proces przetwarzania informacji w tym układzie zostanie wstrzymany lub zatrzymany na pewien czas (narkoza, głęboki sen) a później wznowiony (jeżeli oczywiście nie było przerw w zasilaniu tego układu).

Nie widzę sensu wgłębiania się w techniczne możliwości wykonania wspomnianego przeze mnie założenia, bo było ono czysto teoretyczne. Właściwe pytanie miało brzmieć: czy jeśli udałoby mi się tego dokonać to Twoim zdaniem stałbym się cudotwórcą, który ma moc wskrzeszania zmarłych?

Wcześniej moje zdanie było takie samo jak Twoje. Dopóki zasilania się nie wyłączy to człowiek jest ten sam jednakże sądziłem, że przez to, że zasilanie ciągle jest w częściach mózgu odpowiedzialnych za świadomość to ona po prostu zwalnia, a nie znika całkowicie (a to powoduje naszą pozorną utratę świadomości) ty zaś suponowałeś coś innego, czyli jakoby świadomość znikała, a obszary mózgu za nią odpowiedzialny się "wyłączały". O tutaj : "Żeby mieć pewność to już trzeba by się zapytać anestezjologa czy innego specjalisty, ale na potrzeby dyskusji można przyjąć, że tak właśnie jest".