Witaj!
Androidy jak ludzie... Prawie.
Robonaut – humanoidalny robot zaprojektowany i zbudowany przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona. Prace nad nim rozpoczęły się w 1997 roku, gdy przed inżynierami z Centrum postawiono zadanie stworzenia robota, który pomoże ludziom w przestrzeni kosmicznej, będzie z nimi współpracował i wyręczy ich w najbardziej ryzykownych zadaniach. W roku 2006 powstał Robonaut 1, testowany następnie przez kilka lat na Ziemi. Ulepszona wersja robota – Robonaut 2 – od lutego 2011 roku znajduje się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej[1].
![[Obrazek: image_full]](http://ciencia.nasa.gov/media/medialibrary/2011/02/09/faceoff_strip.jpg/image_full)
Film "Mechaniczna miłość"[INDENT]Reżyserka Phie Ambo zastanawia się nad tym, czy możliwa jest chemia pomiędzy robotem a człowiekiem. Pragnienie zbadania możliwości pojawienia się głębszych uczuć pomiędzy człowiekiem a maszyną stało się kołem zamachowym jej poszukiwań. Pomagają jej w tym doświadczenia japońskich naukowców i przypadek pani Körner. Kobieta wie, że jej mała foka nie żyje, a mimo to szybko tworzy z nią silną emocjonalną więź i z radością reaguje na wszystkie objawy zainteresowania, które stanowią podstawę działania tego robota. Wszystko to prowadzi do ponownego zadania najprostszych pytań: Co to znaczy „mieć duszę”?, Czy człowiek jest w stanie pokochać robota?, A jeśli tak, to czy będzie kochać go tą samą miłością, jaką obdarza drugiego człowieka?
filmweb
[/INDENT]Można obejrzeć tutaj.
Bardzo interesujący i pobudzający do refleksji.
Robonaut – humanoidalny robot zaprojektowany i zbudowany przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona. Prace nad nim rozpoczęły się w 1997 roku, gdy przed inżynierami z Centrum postawiono zadanie stworzenia robota, który pomoże ludziom w przestrzeni kosmicznej, będzie z nimi współpracował i wyręczy ich w najbardziej ryzykownych zadaniach. W roku 2006 powstał Robonaut 1, testowany następnie przez kilka lat na Ziemi. Ulepszona wersja robota – Robonaut 2 – od lutego 2011 roku znajduje się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej[1].
Film "Mechaniczna miłość"[INDENT]Reżyserka Phie Ambo zastanawia się nad tym, czy możliwa jest chemia pomiędzy robotem a człowiekiem. Pragnienie zbadania możliwości pojawienia się głębszych uczuć pomiędzy człowiekiem a maszyną stało się kołem zamachowym jej poszukiwań. Pomagają jej w tym doświadczenia japońskich naukowców i przypadek pani Körner. Kobieta wie, że jej mała foka nie żyje, a mimo to szybko tworzy z nią silną emocjonalną więź i z radością reaguje na wszystkie objawy zainteresowania, które stanowią podstawę działania tego robota. Wszystko to prowadzi do ponownego zadania najprostszych pytań: Co to znaczy „mieć duszę”?, Czy człowiek jest w stanie pokochać robota?, A jeśli tak, to czy będzie kochać go tą samą miłością, jaką obdarza drugiego człowieka?
filmweb
[/INDENT]Można obejrzeć tutaj.
Bardzo interesujący i pobudzający do refleksji.
The Phillrond napisał(a):(...)W moim umyśle nadczłowiekiem jawi się ten, kogo nie gnębi strach przed nieuniknionym i kto dąży do harmonijnego rozwoju ze świadomością stanu rzeczy
“What warrior is it?”
“A lost soul who has finished his battles somewhere on this planet. A pitiful soul who could not find his way to the lofty realm where the Great Spirit awaits us all.”
.