[paranoid]

Doskonały artykuł przytaczający wypowiedzi różnych publicystów o powstaniu warszawskim. Szczególnie ciekawy dla mnie jest wątek brytyjski:
http://www.legitymizm.org/vae-victis

Na „aspekt brytyjski” Powstania Warszawskiego zwrócił uwagę piłsudczyk, publicysta i polityk Ignacy Matuszewski (1891-1946) w artykule Pięć lat wojny (zob. Wybór pism, Londyn 1952). Matuszewski pokazuje w nim, jak dalece funkcjonowanie w kraju Ruchu Oporu zależało od stosunków brytyjsko-sowieckich i było ich elementem. W tym kontekście należałoby też patrzeć na samo Powstanie, a zwłaszcza na owiane mgłą tajemnicy kulisy jego wybuchu.
W pierwszej połowie 1944 roku, wraz ze zbliżaniem się Armii Czerwonej do granic Polski, zaczynają się naciski brytyjskie, aby AK udowodniła swoją antyniemiecką postawę, podejmując jawną walkę na tyłach frontu niemieckiego. Rząd brytyjski wywiera presję na Mikołajczyka, stosując podwójny szantaż, a mianowicie wyrażając wątpliwość, czy Armia Krajowa naprawdę istnieje i jest zdolna do czynu zbrojnego, sugerując konieczność weryfikacji rzeczywistego przeznaczenia pomocy finansowej rządu JKM dla podziemia w Polsce oraz odmawiając mu dostaw broni pod pretekstem, że broń, niewykorzystywana do walki z Niemcami, mogłaby zostać obrócona przeciw Armii Czerwonej. Oto jak oceniał powyższą sytuację Ignacy Matuszewski w tamtych gorących dniach: „Polska jest szarpana, anektowana, sowietyzowana. Rząd zaś RP w Londynie wysyła coraz nowe zastępy na śmierć i zgubę, by dowieść swojej dobrej woli”. Takie jest prawdziwe źródło polityki rządu brytyjskiego i całkowicie odeń zależnego pod względem politycznym i finansowym Rządu Polskiego w Londynie. Wszelkie gadanie o antysowietyzmie jest tylko drwiną z tej próżnej, heroicznej ofiary polskiej młodzieży, która posłużyła politykom i agentom za instrument przetargowy wobec rozmów Mikołajczyka ze Stalinem. I trudno tu nie zgodzić się z opinią Cata-Mackiewicza, że „Anglicy hodowali polskiego cielaka, aby móc go sprzedać” i więcej wytargować dla siebie od Rosji.