[Likaon]

Aha, w utartych, czyli błędnych.

utarty «powszechnie przyjęty, uznany»

Tutaj wyrażenie "mimo to" jest utarte w takim sensie, ze zachowuje dawną odmianę, podczas gdy w większości innych wyrażeń łączymy przyimek "mimo" z dopełniaczem. Takimi samymi utartymi wyrażeniami są niektóre przysłowia, np. "mądrej głowie dość dwie słowie", odmiana rzeczowników "oczy" i "ręce" (niektórzy ciągle mówią i piszą "oczyma", "rękoma" - co jest pozostałością liczby podwójnej), i chyba też przysłówek "potem", m.in.

Z obecnej perspektywy, orzekanie o tym, czy coś jest błędne w języku czy nie tylko na podstawie własnego odczucia wydaje mi się słabym pomysłem - ponieważ o poprawnym używaniu języka decyduje społeczność jego użytkowników, poprzez zwyczaj mówienia w taki, a nie inny sposób. Językowa norma ma więc raczej charakter opisowy - nie jest czymś, co jest nam dane z góry, i co nie ma prawa się zmienić.

Kiedyś byłem dużo bardziej skłonny do wytykania ludziom błędów, słownictwa i odmiany gwarowej, itd., ale odkąd zacząłem się interesować ewolucją języka, trochę się to zmieniło.