[Socjopapa]

Odkąd współdyskutanci gremialnie dyskutują wyidelizowanego Polaka właśnie.

Nie zauważyłem, ale zakładając, że tak jest, to mam rozumieć, że jeśli ktoś błędnie przyjmie, że 2+2=5 to też będziesz operował na takim błędnym założeniu, żeby oceniać rzeczywistość?

A także, odkąd odkryto (acz nie jest to wiedza powszechna), że publikowanie oceny rzeczywistości na tę rzeczywistość wpływa.

Jasne. Czyli rzeczesz, że szanse rozrodu homoseksualistów (obecne) zależą od tego ile razy zostanie napisane, że są de iure bezpłodni? To ciekawa teza.

Miłosierdzia, ratunku. Znaczy, że jak w sowietach czystki stały na porządku dziennym i widział Stalin, że było to dobre, to szeregowi obywatele sowietów mieli oceniać rzeczywistość bez odwoływania się do ideałów, tylko twardo brać ją na klatę taką, jaką zastali i niczego w niej nie poprawiać? (Inna sprawa, jakie mieli możliwości działania.)

Cytując pewnego zacnego użytkownika: o matko sałatko! Gdzie ocena rzeczywistości, a gdzie dążenie do jej poprawiania? W celu poprawiania czegokolwiek trzeba najpierw dokonać prawidłowej oceny stanu zastanego. Jeśli odwołując się do ideałów Twój szeregowy obywatel stwierdzi, że w ZSRR panie to jest równość, to mu przyklaśniesz? Bo to właśnie napisałeś.