[Marcin_77]

Czy ja temu gdzieś przeczyłem? Jednak nikłe pokładasz nadzieje w sile domowego wychowania, skoro tak bardzo obawiasz się reformy edukacji w szkolnictwie. I bardzo słusznie, bo taka jest idea, aby dzieci uczyły się rzetelnej wiedzy, a nie ideologicznego steku kłamstw. Wtedy dziecko sobie samo skonfrontuje wiedzę zdobytą w szkole z wiedzą indoktrynowaną w domu przez tatusia, który powiedział mu, że pedały to zboczeńcy i samo zło.

Samo zło to nie. Nie popadaj w skrajności.
Poza konkursem - reform każdy się raczej obawia. Sam wiesz, że historia Polski pokazała, że w naszym wydaniu reformy to tylko stek piętrzących się kłopotów, lapsusów, absurdów itp. (przypomnij sobie choćby "4 Reformy Buzka", które potężną czkawką odbijają się do dziś). Dlatego zarówno ja - jak i każdy inny - mamy słuszne prawo tejże reformy się mocno obawiać i jej "hurraoptymistycznie" nie przyjmować. I wcale nie wiąże się to z homofobią czy czymś podobnym.

"Ideologiczny stek kłamstw" - ja bym uważał i takich wyrażeń nie używał. Bo równie dobrze "propagandę tolerancji" można śmiało pod to podciągnąć. Tam też jest stek półprawd i kłamstw podlany obficie sosem ideologii.

I tego co piszesz o edukacji domowej też się obawiam. Bo jeśli szkoła ma stanowić mur między rodzicami a dziećmi, deprecjonować, wręcz wyszydzać autorytet rodziców, osłabiać więzi rodzinne - a w takim przypadku tak będzie - to jest to prosta droga do takich klimatów jak Pionierzy, Hitlerjugend czy "Kapusie" (znani z "1984"). Uważasz to za dobrą rzecz? A jeszcze jak jakiś nawiedzony belferski kutas każe dzieciom opowiadać o czym mówią w domu rodzice i rozpęta jakąś aferę, która może skończyć się rozpadem rodziny? To są już grube sprawy.

A co jeśli dziecko uwierzy temu "złemu tatusiowi" a nie belfrowi ze szkoły? Co wtedy?