[Keyser Söze]

Ci drudzy dopiero w momencie rozpowszechnienia się protestantyzmu.
Na gruncie katolickiej europy stosunek do nich był inny, ponieważ istniała pewna więź pomiędzy jałmużnikiem a żebrającym. Ten drugi dawał możliwość wyrażenia temu pierwszemu swego miłosierdzia.
Podobnie jak w Islamie jałmużna pełniła kiedyś istotną rolę.
Kres położyło temu rozpowszechnienie się protestantyzmu ( o ironio próbującego robić za najbardziej biblijny odłam chrześcijaństwa).

Słyszałem raczej o tym, że żebraków często wyłapywano, a tych, którzy byli zdolni do pracy, piętnowano rozpalonym żelazem i zaganiano do roboty, lub w jakichś tam przypadkach wieszano. Chociaż możliwe, że takie zwyczaje wprowadzili dopiero protestanci, Palmer albo inny historyk Christianas by się musiał wypowiedzieć No a w islamie nakaz udzielania jałmużny chyba jest równie albo niewiele mniej ważny niż obowiązek odbycia pielgrzymki do Mekki.

Dla Hastura homo to bagno, a że typ nie grzeszy logiką to dlatego zapytałem o "jego kolegę" Kiryła.

Nie musisz nam dalej udowadniać, że jesteś jeszcze głupszy od nonkonformisty. Raz wystarczy.