[vpprof]

zakrzywienia przestrzeni miały miejsce jedynie zaraz po "wielkim wybuchu".

Tu chodzi o zakrzywienia czasoprzestrzeni. I takie istotnie zachodziły, kiedy wszechświat był jeszcze tak mały, że rolę odgrywały wyłącznie prawa fizyki kwantowej

Any more questions? Czytaj moje posty.

płaska, tzn. nieskończona

Nie mam pojęcia co pozwala ci na postawienie znaku równości między tymi terminami. A teraz ja zadam ci pytanie: czy ty przeczytałeś artykuł przytoczony przeze mnie? Bo on tłumaczy właśnie to o czym mówisz: "Cały nasz kosmos, gwiazdy i galaktyki, zanurzony jest we wnętrzu takiej piłki, ale wyjść poza nią nie można, bo jej naprzeciwległe ściany są ze sobą parami "sklejone". Próbując więc wyjść na zewnątrz przez jedną ze ścian, w rzeczywistości zataczamy koło wokół całej piłki i od razu wchodzimy z powrotem do środka przez ścianę położoną z drugiej strony.

Trudno to sobie wyobrazić, bo żeby w całej krasie zobaczyć bryłę, jaka powstanie po sklejeniu parami ścian dwunastościanu, trzeba byłoby oglądać ją w przestrzeni aż siedmiowymiarowej.

W wielkim uproszczeniu - wnętrze piłki przypomina komnatę, której ściany, podłoga i sufit są wyłożone lustrami. Choć ma skończony rozmiar, sprawia wrażenie, że rozpościera się w nieskończoność we wszystkich kierunkach. Jednak to, co widać na zewnątrz, to tylko wielokrotne odbicia tego, co znajduje się w środku zamkniętej komnaty."

Zakrzywienia czasoprzestrzeni to co innego. W takim wszechświecie prosta (!) linia mogłaby biec w nieskończoność, aż w końcu zatoczyłaby koło. ALE MIMO TEGO BYŁABY PROSTA. Tak jak można zbudować trójkąt, który wszytkie kąty miałby równe 90°. Jak? Narysować go na kuli. To, że nie da się go narysować w 2D nie oznacza, że takie trójkąty nie istnieją. A tu mamy do czynienia z przestrzenią 7-wymiarową.