[semele]

Rozumiem że ofiarowanie siebie za kogoś innego, by tamten nie trafił do pieca jest chwalebne i racjonalne, ale jaki sens miała ofiara Jezusa? W jaki sposób to się przekłada na odkupienie win wszystkich ludzi?

Chwalebne może tak ale czy racjonalne.
Jezus wziął nasze winy na siebie i wszyscy którzy uczestniczą w jego męce będa zbawieni. Taki jest sens chrześcijaństwa. Tak słyszałam przynajmniej.
Cie którzy nie uczestniczą - czyli min ateiście zbawieni nie będą, nawet mimo dobrych uczynków.

Prorok Izajasz na każdym kroku podkreśla, na czym polegał ów „zastępczy” charakter ofiary Jezusa: „on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie” (werset 4), „on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze” (werset 5), „Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich” (werset 6), „za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony” (werset 8), „sam ich winy poniesie” (werset 11), „On to poniósł grzech wielu”

Bóg został „ubłagany”, zaspokojony poprzez śmierć swojego Syna. Jego gniew został uśmierzony. Sprawiedliwości stało się zadość i nie ma podstaw do ponownego ukarania człowieka za ten sam grzech. Jezus poniósł na sobie raz na zawsze Boży gniew i karę za występek człowieka. To właśnie przesłanie jest sercem ewangelii.
a początku trzeba uznać siebie za grzesznika i ze wszystkich sił starać się pokutować za swoje złe czyny. Następnie należy przyjąć Pana Jezusa jako Bożego Syna, który zszedł na ziemię, by wypełnić wolę Ojca. Następnie przyjąć Pana Jezusa jako własnego Zbawiciela, który umarł właśnie za mnie - grzesznika. Gdy to się zrozumie Biblia zaleca chrzest wodny w śmierć Chrystusa. Jest on objawem, zewnętrznym symbolem śmierci naszej ludzkiej woli, by stać się miłą Bogu ofiarą. Od tego momentu zaczyna się praca naszego całego życia – polegająca na codziennym badaniu Bożego Słowa i staraniu się, by zrozumieć Bożą Wolę zapisaną w Piśmie św. Najtrudniejszym elementem powyższego punktu jest wprowadzanie Bożych rad we własnym życiu. Niestety mimo najlepszych chęci, często upadamy, ale cieszymy się, że mamy Orędownika, który wstawia się za nami (1 Jan 2:1; Dan. 12:1).

Jednym z widocznych objawów poświęcenia się Bogu na służbę jest opowiadanie ewangelii wszystkim dookoła napotkanym ludziom. Takie jest Pańskie polecenie zapisane w Mat. 10:7.