[Andrzej Kosela]

kazda monada jest osoba substancja uczyli mnuie profesorowie na uniwerku, w wikipedi Leibniz tez jest jako przedstawiciel pluralizmu,

To czytałeś w końcu Monadologię czy tylko polegasz na jakiejś współczesnej interpretacji? Monady Leibniza są tego samego rodzaju, razem tworzą Jedną Substancję. Leibniz rozbił Jedną Substancję Spinozy na wiele monad; to tak jakby rozbić szklanke wody na poszczególne krople - każda z nich jest częścią jednej nadrzędnej Substancji chociaż wydają się różne... rozumiesz?

że Woda Talesa i Apeiron Anaksimendera były czymś zupełnie innym, gdy w rzeczywistości były to tylko inne nazwy na tę samą Substancję...

Woda talesa i Apeiron sa roznymi koncepcjami Arche

Bo tak mówią Twoje współczesne interpretacje ludzi, którzy nie mają pojęcia o sprawach o których mówią... Powiem Ci tylko tak - rozumni ludzie w każdym wieku potrafili znaleźć prawdę - Ty do nich nie należysz...
Ja Cię nie bedę przekonywał do swoich racji, bo skoro nie rozumiesz, że
tradycja wiedzy tajemnej o Substancji o której ja mówię istniała od wieków, to doprawdy trudno kogoś tu na siłę uświadamiać. Mogę Cię jedynie zachęcić do bardziej wnikliwego studiowania dzieł które czytasz, bo jak na razie to nic ze swoich studiów nie wyniosłeś.

Jak Bog moze istniec na innej plaszczyznie, skoro z niego zbudowany jest swiat ?

Na tym właśnie opiera się panenteizm; Bóg jest jednocześnie transcendentalny i immanentny.

Zreszta tak na chlopski rozum - skoro wszystkie religie politeistyczne sa jednoczesnie henoistyczne, to czemu to pierwsze slowo wogole jesze funkcjonuje ?

Dobre pytanie, widocznie wiedza z zakresu historii religii i filozofii jest jeszcze w powijakach, jak to widać na Twoim przykładzie... Te definicje, które podałeś wyżej nadają się jedynie na śmietnik - jest naprawdę mało ludzi dzisiaj, którzy rozumieją czym naprawdę były starożytne religie Egiptu, Babilonii czy Syrii. Większość ludzi myśli, że byli to "poganie" (sic!) wierzący w dziesiątki demonicznych bogów. Wiara w Jedną Substancję jest dużo starsza niż systemy Talesa, Platona, Pitagorasa czy Parmenidesa i wywodzi się ze starożytnych już dziś zaginionych zupełnie cywilizacji.

Tatarkiewicz nigdy nie wyróźniał się prawdziwym polotem filozoficznym, jak np. Reale, który pisze często dużo bardziej mądrze. A czymże był egipski Amon (nienazwany, niewidzialny, nieznany dla ludzi i bogów)?
czymże była babilońska Tiamat? czymże był perski Zurwan? czymże był Brahman?

A co oni maja do rzeczy ? Dyskutuj z faktami , a nie stosuj ad personam i zmiane tematu.[/quote]

No odpowiedz mi na moje pytania.... Nienazwany Bóg o którym pisze Tatarkiewicz był już znany na tysiące lat przed Grekami, także pisze on bzdury.

Skąd wziął się Demiurg w kosmologii gnostycznej? z niczego? z jakiej Substancji się składał?

W kosmologii gnostycznej nie bylo Demiurga. Mieszasz pojecia.

Ręce opadają... Wiesz nie mam do Ciebie więcej pytań jak nie
znasz tak podstawowych pojęć - nie dziwi mnie teraz, że rozumiesz rzeczy o których ja piszę tak jak je rozumiesz...
Z artykułu o gnostycyzmie na Wikipedi chociażby:

The term Demiurge refers to an entity (usually seen as evil) responsible for the creation of the physical universe and the physical aspect of humanity.

The term occurs in a number of other religious and philosophical systems, most notably Platonism. While always suggestive of a creator god, the moral judgements regarding the demiurge vary wildly, from a benign grand architect to an evil subvertor of God's will.

Like Plato, Gnosticism presents a distinction between the highest, unknowable "alien God" and the demiurgic "creator" of the material. However, in contrast to Plato, several systems of Gnostic thought present the Demiurge as antagonistic to the will of the Supreme God: his act of creation either in unconscious imitation of the divine model, and thus is fundamentally flawed, or else formed with the malevolent intention of entrapping aspects of the divine in materiality. Thus, in such systems, the Demiurge acts as a solution to the problem of evil. In the Apocryphon of John (several versions of which are found in the Nag Hammadi library), the Demiurge has the name "Yaltabaoth", and proclaims himself as God:

"Now the archon who is weak has three names. The first name is Yaltabaoth, the second is Saklas, and the third is Samael. And he is impious in his arrogance which is in him. For he said, 'I am God and there is no other God beside me,' for he is ignorant of his strength, the place from which he had come."

Gnostic myth recounts that Sophia (Greek, literally meaning "wisdom"), the Demiurge's mother and a partial aspect of the divine Pleroma or "Fullness", desired to create something apart from the divine totality, and without the receipt of divine assent. In this abortive act of separate creation, she gave birth to the monstrous Demiurge and, being ashamed of her deed, she wrapped him in a cloud and created a throne for him within it. The Demiurge, isolated, did not behold his mother, nor anyone else, and thus concluded that only he himself existed, being ignorant of the superior levels of reality that were his birth-place.

The Gnostic myths describing these events are full of intricate nuances portraying the declination of aspects of the divine into human form; this process occurs through the agency of the Demiurge who, having stolen a portion of power from his mother, sets about a work of creation in unconscious imitation of the superior Pleromatic realm. Thus Sophia's power becomes enclosed within the material forms of humanity, themselves entrapped within the material universe: the goal of Gnostic movements was typically the awakening of this spark, which permitted a return by the subject to the superior, non-material realities which were its primal source. (See Sethian Gnosticism.)

"Samael" may equate to the Judaic Angel of Death, and corresponds to the Christian demon of that name, as well as Satan. Literally, it can mean "Blind God" or "God of the Blind" in Aramaic (Syriac sæmʕa-ʔel). Another alternative title for Yaldabaoth, "Saklas", is Aramaic for "fool" (Syriac sækla "the foolish one").

Some Gnostic philosophers identify the Demiurge with Yahweh, the God of the Old Testament, in opposition and contrast to the God of the New Testament. Still others equated the being with Satan. Catharism apparently inherited their idea of Satan as the creator of the evil world directly or indirectly from Gnosticism.

Przeczytaj chociażby cały artykuł o gnostycyzmie, który jest dość rzetelnie napisany:
http://en.wikipedia.org/wiki/Gnosticism
http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Gnosticism