[juzer]

Język żyje i się zmienia. Jest to normalne. I nie wszystko w języku musi być logiczne i analogiczne. Wszyscy kupują komputer, choć większość kupuje laptopa (a nie: laptop). Albo jeszcze bardziej nielogiczny przykład: wszyscy czekają na autobus, lecz prawie wszyscy czekają na busa. Ktoś czeka na bus? W prasie: "Zderzenie autobusu z…", a obok "Zderzenie busa z...".

Dobrze jednak, że są też puryści, którzy hamują zmiany, marudzą, poprawiają, upierają się i pilnują, by nie było takich: "Mi się nic nie chciało, ale bynajmniej poszłem wziąść pieniążki dla małżonki". "Mi" na początku wygląda i brzmi bardzo źle. Jednak mnie jeszcze bardziej irytuje użycie dłuższych zaimków tam, gdzie muszą być krótkie np. "Wydaje mnie się, że..", "Proszę mnie powiedzieć...". Tu z kolei mówiący czy piszący chce brzmieć inteligentniej, wydaje mu się, że "mi" to gorsza wersja "mnie", używa "lepszej" i efekt jest opłakany.

Podoba mi się pomysł osobnego wątku na forum, w którym swobodnie, bez złośliwości, bez narażania się na bycie niegrzecznym, możemy poprawiać swoje błędy językowe.

Wiem, ja jestem językowym purystą. Obserwuję te zmiany. Zobaczymy, czy dojdzie do wyrównania z formami męskożywotnymi, czy będzie bałagan jak z końcówkami -a, -u.

A to już chyba było - "językowy purysta"? Przegadane