[Andrzej Kosela]

XXy --> Potrafisz podważyć to co mówię? Jako, że sam Sokrates nie pozostawił po sobie żadnych pism, musimy opierać się na innych źródłach.
Z pewnością jednym z najbliższych jego uczniów był Platon, który wyraźnie maluje go jako wtajemniczonego w sekretne ryty orfickie np. w
Fedonie, bedącym zapisem ostatniego dnia życia Sokratesa.

W henoteizmie nie chodzi o "hierarchie bogów", tylko o to, że istnieje tylko Jeden Bóg z którego wszystko się wywodzi, także i bogowie (zauważ moją pisownię).

Zatem najpierwej powstał Chaos...

itd. itd.
To jeden z poetyckich opisów tego jak bogowie wyłaniali się jedni z drugich. Na tym polegał grecki politeizm czy jak wolisz henoteizm.

Dla Hezjoda pierwszym pierwiastkiem był Chaos. A teraz dowiedz się uczony człowieku co po grecku znaczy słowo Chaos i później porównaj to z tym co ja mówię...

Arystoteles uznawał Boga Platona, którego sam zwał Pierwszym Poruszycielem.

Arystoteles uznawał 54 nieruchomych poruszycieli. Pierwszy był największy.

Mógł nawet ich 1000 uznawać.... Nie zmienia to faktu, że WSZYSTKO wyprowadzał z JEDNEGO pierwiastka, którego zwał Pierwszym Poruszycielem, który sam był w bezruchu, wiecznym, niezmiennym, nieskończonym bytem absolutnym...

Sokrates był orfikiem, uznawał istnienie najwyższego Jednego Boga.

To już sobie z palca ssiesz. A pamiętasz jakiemu bogu kazał przed śmiercią złożyć ofiarę?

Asklepiusz, uważany za syna Apolla. Teraz dowiedz się mądry człowieku, że mitologia orfików znacząco różniła się od mitologii plebsu, innymi słowy ich alegoryczne rozumienie bóstw i panteonu było zgoła odmienne od Twojego. Jak możesz się dowiedzieć z tego dialogu, Sokrates był dobrze zaznajomiony z orfizmem.

Proklos był naśladowcą systemu Platona i Plotyna, a więc uznawał platońską Jednię. Przeczytałeś choć jedną jego pracę?

I to nie jedną. Człowieku, ty nie masz pojęcia o czym piszesz.

Jakbyś przeczytał i cokolwiek z tego zrozumiał to byś takich bredni nie pisał. Dla Proklosa, jego następców w Akademii jak i poprzedników istniał
najwyższy pierwiastek - Jednia (to hen). Ta Jednia jest niczym innym tylko tą Jedyną Substancją o której ja piszę.

Materia widzialna (barionowa) jest to tak naprawdę zagęszczona Substancja; zagęszczone światło można by też powiedzieć. Tak nauczały wszystkie starożytne systemy, od tajemnych nauk w świątyniach egipskich, poprzez Babilonię aż do Indii.

Skąd ty piszesz z Tworek? hock:

Masz solidne braki z współczesnej fizyki, która mówi, że wszystko wywodzi się z energii próżni - to znaczy oceanu elektromagnetyzmu. To samo mówili starożytni używając jedynie innych nazw - piszę o tym od paru dobrych już stron na tym forum, a niektórzy dalej tego nie mogą zrozumieć. Poczytaj co to jest energia próżni...

http://homepages.ihug.co.nz/~sai/zpf_haisch.htm


Is matter an illusion? Is the universe floating on a vast sea of light, whose invisible power provides the resistance that gives to matter its feeling of solidity? Astrophysicist Bernhard Haisch and his colleagues have followed the equations to some compelling -- and provocative -- conclusions.

It is standard in quantum theory to apply the Heisenberg uncertainty principle to electromagnetic waves, since electric and magnetic fields flowing through space oscillate like a pendulum. At every possible frequency there will always be a tiny bit of electromagnetic jiggling going on. And if you add up all these ceaseless fluctuations, what you get is a background sea of light whose total energy is enormous: the zero-point field. The "zero-point" refers to the fact that even though this energy is huge, it is the lowest possible energy state. All other energy is over and above the zero-point state. Take any volume of space and take away everything else — in other words, create a vacuum — and what you are left with is the zero-point field. We can imagine a true vacuum, devoid of everything, but the real-world quantum vacuum is permeated by the zero-point field with its ceaseless electromagnetic waves.

The fact that the zero-point field is the lowest energy state makes it unobservable. We see things by way of contrast. The eye works by letting light fall on the otherwise dark retina. But if the eye were filled with light, there would be no darkness to afford a contrast. The zero-point field is such a blinding light. Since it is everywhere, inside and outside of us, permeating every atom in our bodies, we are effectively blind to it. It blinds us to its presence. The world of light that we do see is all the rest of the light that is over and above the zero-point field.

What gave matter this property of possessing inertial mass? Physicists sometimes talk about a concept known as "Mach's Principle" but all that does is to establish a certain relationship between gravity and inertia. It doesn’t really say how all material objects acquire mass. In fact, the work that Rueda, I and another colleague, Hal Puthoff, have since done indicate that mass is, in effect, an illusion. Matter resists acceleration not because it possesses some innate thing called mass, but because the zero-point field exerts a force whenever acceleration takes place. To put it in somewhat metaphysical terms, there exists a background sea of quantum light filling the universe, and that light generates a force that opposes acceleration when you push on any material object. That is why matter seems to be the solid, stable stuff that we and our world are made of.

As encouraged as I am, it is still too early to say whether history will prove us right or wrong. But if we are right, then "Let there be light" is indeed a very profound statement, as one might expect of its purported author. The solid, stable world of matter appears to be sustained at every instant by an underlying sea of quantum light.