[smutny miś]

Pomyliłeś gender z chrześcijaństwem. Patafil zresztą też.

Słuszna uwaga. Przecież ksiądz chodzi w sukience, często w kościele śpiewa sopranem, ma skłonność do egzaltacji i czuje silny pociąg do dzieci (co często prowadzi do nieporozumień), objawiający się tym, że lubi je dotykać, poklepywać, głaskać i przytulać tak, jakby miał jakiś osobliwy instynkt macierzyński. Zresztą już dawno temu pewien filozof (znany i doceniany również na ateiście.pl, gdzie zestawia się go z samym Henrym Fordem, właścicielem fabryki) zauważył, że chrześcijańskich kapłanów cechuje również to, że nie są mężczyznami:

Skryta żądza zemsty, drobna zawiść zapanowała! Wszystko żałośliwe, z powodu siebie cierpiące, nawiedzane lichymi uczuciami, cały świat getta duszy od razu u g ó r y! — Trzeba czytać tylko jakiegokolwiek chrześcijańskiego agitatora, na przykład świętego Augustyna, by pojąć, by n o s e m p o c z u ć, co za niechlujne bractwo stanęło przez to u góry. Oszukano by się grubo, przypuszczając jakikolwiek brak rozsądku u tych przywódców ruchu chrześcijańskiego — o, są oni roztropni, roztropni aż do świętości, ci panowie Ojce Kościoła! Czego im brak, to zgoła czegoś innego. Natura ich zaniedbała — zapomniała wyposażyć ich skromnie w szanowne, w przyzwoite, w schludne instynkty… Między nami mówiąc, nie są to nawet mężczyźni… Jeśli islam pogardza chrześcijaństwem, to ma tysiąckrotne do tego prawo: islam ma mężczyzn jako założenie...

Można przy okazji zauważyć, że chociaż Nietzsche konserwatywnie łączy z kobiecością takie cechy charakteru jak mściwość, zawiść, niechlujność i wyrachowanie, a z męskością "szanowne przyzwoite, schludne instynkty", to nie uważa, że to płeć biologiczna jest zasadą dystrybucji tych cech. Kapłan jest biologiczne mężczyzną, ale jednak okazuje się kobietą. Kobiecość i męskość nie są przesądzone z góry, o przynależności płciowej decydują kulturowe definicje i działania podmiotu. Oczywiście wynika z tego, że nasz ulubiony filozof Nietzsche jest genderystą, w pewnym sensie.