[El Commediante]

Czyli zamiast wyjaśnić, o co Ci chodziło, dopiszesz jeszcze "też". Ja bym wolał jednak, abyś pisał mniej, ale przemyślanych tez.

Szczytem głupoty jest domagać się argumentu, cytując zdanie z nim sąsiadujące.

Ooooo - widać, że argumenty się kończą i zaczyna się obrażanie.

Nie. Zaczyna się twoje chamstwo i odpowiednia do niego reakcja z mojej strony.

Zaangażowanie to było tak małe, że niektórzy musieli spierdzielić aż za Atlantyk.

Musieli?

Bardzo fajne, ironiczne i w ogóle, ale zupełnie nie mające nic wspólnego z moją argumentacją.

Ależ owszem, mające, gdyż ty najwyraźniej wyobrażasz sobie, że wojna obronna z silniejszym przeciwnikiem to jest jakiś dobry okres na rozważania teologiczne, przemyśliwanie sobie wszystkich dogmatów i generalnie budowanie lepszego jutra i by żyło się lepiej.

Nie. Wojna to chaos. Wszystko co zostanie wówczas ustalone, uchwalone, czy orzeknięte jest podyktowane koniecznością, czystym pragmatyzmem. Ja pierdole. Jak bardzo trzeba nie znać historii żeby sobie z tego nie zdawać sprawy.

Na wojnie różnymi rzeczami ludzie się kierują, a sprytni dowódcy wykorzystują to. Tolerowanie gwałtów ma na celu zwiększenie strat moralnych wrogiego narodu w nadziei, że wycofa się on z wojny.

Dlatego piszę, że każdy soldat musiał najpierw wylegitymować kobiecinę, a potem dopiero wyjmował wawrzona. Bo broń boże żeby zgwałcił jakąś sojuszniczkę i przyczynił się do spadku morale Armii Czerwonej i upadku misternego planu sprytnego dowódcy!

Nadal nie uzasadniłeś, jak niby palenie czarownic na stosie usprawiedliwia się "stanem wojennym".

Konkretnie agresją inspirowaną przez Kościół Katolicki. Ten konkretnie przykład? Heretycy musieli jakoś skontrować oskarżenia papistów o ich konszachty z diabłem, a czarownictwo było z jego osobą bezpośrednio kojarzone. Średnie wieki i wczesna nowożytność to był okres, w którym w takie brednie wierzyła przygniatająca większość ludzi. Myśli o tolerowaniu diabła we własnych szeregach nie poprawiały morale, szczególnie jeśli wojna nie toczyła się najlepiej. Stąd podwyższona wrażliwość na wszelkie przejawy outsiderostwa.

Zresztą, Kościół katolicki robił tak samo - najwięcej czarownic palił w okresie kontrreformacji, kiedy wiara rzymska była zagrożona. To identyczne, dość powszechne zjawisko.

Taka Joanna z Arc np. nigdy im nie wypowiedziała.

Teraz to już ci się wszystko pokiełbasiło. To była wojna, w której po obu stronach stali katolicy. No ale w sumie ta trwała 100 lat. Pewnie zdarzył się jakiś randomowy angielski heretyk, który dostał po łbie od francuskiego katolika. Brawo, pilaster byłby z ciebie dumny :lol2:

Nadal nie uzasadniłeś, jak ta krwiożerczość (jej wewnętrzny komponent) usprawiedliwiona jest wypowiedzianą wojną.

Zapytujesz mnie o to już 15 raz, więc może lepiej cię odesłać do jakiejkolwiek literatury opisującej bezsens i okrucieństwa wojny.

Czyli mylisz skutki i przyczyny.

To według ciebie Kościół wstawiał się właśnie za tymi biednymi palonymi czarownicami? :lol2:

tak się wzmacnia autorytet?

Chodziło o to, żeby pokazać, że heretycy to podludzie, z którymi nie trzeba dotrzymywać umów, a nawet nie można. Herezja była ówczesnym "lewactwem".