[DziadBorowy]

Nie wiedziałem, że chodzeniem do kościoła kiedyś należało się chwalić. Wydawało mi się, że to jest prywatna sprawa, jak np. ateizm.

Dlatego też pochwalić było w cudzysłowie.

Chyba, że rozumiesz przez to, że będzie się bał prezentować stanowisko zgodne ze swoimi przekonaniami - no nie zauważyłem tego, żeby ludzie bali się głosić poglądy zgodne ze swoją wiarą (np. w telewizji, na pejsbuku, itd.), więc na potwierdzenie takiej tezy trzebaby jednak czegoś więcej niż jednostkowe obserwacje.

No to mamy Twoje obserwacje kontra moje obserwacje. Zresztą, to że kilku gości w TV powie, że są wierzący (chociaż nie licząc programów publicystycznych gdy np omawiane są kwestie w jakiś sposób związane z wiarą i polityków podczas kampanii wyborczej, to jedyna osoba jaką kojarzę to Hołownia czy jak mu tam jest) to również jest to jednostkowa obserwacja.

"Po przeczytaniu wywiadu z aktorką zaczęliśmy w redakcji rozmawiać o tym, czemu religijność stała się czymś, co wolimy ukrywać, i o czym poza własnymi czterema ścianami nie bardzo wypada mówić."

Ledwie początek artykułu i już dowiadujemy się, że w Polsce strach głosić poglądy zgodne z przekonaniami religijnymi.:roll:

Proszę wskazać zatem paluchem w którym miejscu tekstu, który zacytowałeś się tego dowiadujemy :8O: Bo od "nie wypada mówić" do "strach mówić" jest jednak cholernie daleka droga.

No OK, ale widocznie za to Ci, których jest mniej są gotowi wydać więcej na swój kościół, skoro mimo mniejszego wolumenu powstają nowe kościoły.

Przecież pisałem, że tą zależność sobie ubzdurałeś.

A jeśli ktoś tak żarliwie wierzy to chyba nie boi się o tym mówić co dla niego z tej wiary wynika?

Dlaczego zakładasz, że każdy wierzy na tyle żarliwie aby mieć potrzebę ewangelizacji swoich znajomych? Taka postawa to raczej wyjątek a nie reguła wśród wierzących.

Dlaczego? Boi się świadczyć słowem za swoim kościołem, a nie boi się świadczyć czynem? Coś dziwne.

Ale kręcisz. Jest różnica między niepójściem do kościoła w niedzielę co z punktu widzenia wierzącego jest grzechem a przemilczeniu tego, że się w kościele było w rozmowie ze znajomym, co jest czynem neutralnym.

Nie wiem jak mają wierzący, ale ja bronię swoich przekonań - nie szukam okazji do dyskusji z socjaluchami, ale jak ktoś opowiada wyjątkowe bzdury na temat tego co jest treścią moich przekonań, to reaguję.

Czyli sam przyznajesz, że teza iż z tego powodu przestaną chodzić do kościoła jest absurdalna. A tak poza tym my nie rozmawiamy teraz co wierzący robią gdy ktoś opowiada wyjątkowe bzdury na temat ich przekonań.

I nie widzę, żeby wierzący robili inaczej - raczej odnoszę wrażenie, że wierzący się bronią nieatakowani (szczególnie w telewizorni).

No to widać zupełnie różne programy w tej telewizji oglądamy. Jakieś przykłady takich zachowań o których piszesz mógłbyś podać, bo nie wiem o jakie sytuacje Ci chodzi.