[Socjopapa]

W książce Cersei też na początku mówiła, że nie chce, że nie w sepcie, że nie nad ciałem Joeffreya, że ktoś zauważy...
Tutaj po prostu ucinają scenę w momencie jak dalej "nie chce".

Wykładnię autorską uznałbym jednak za obowiązującą.

Króla, który nakazał mu zabić jego własnego ojca, a swoich poddanych oblewał alchemiczną "substancją" i podpalał dla rozrywki, gwałcił i bił swoją żonę, a umierając jedyne co był w stanie powiedzieć to:
"Burn them. Burn them all".

Bez znaczenia. Złożył mu przysięgę. Szalony król czy nie, był jego suwerenem. Jak mu się nie podobało (a powinno mu się nie podobać) miał honorowe wyjście (ser Barristan też o tym wspominał, że z niego nie skorzystał), ale z niego nie skorzystał.

Zabił "bez zastanowienia"? Według mnie zastanawiał się nad tym całkiem długo. Pękł dopiero kiedy Aerys nakazał spalić całe miasto z mieszkańcami dalej w środku.

Sam deklarował, że zrobił to co w danym momencie wydawało mu się najlepszym dla niego wyjściem. Nie zastanawiał się, nie deliberował. Skorzystał z okazji, żeby wyjść jakoś z trudnej sytuacji w której się znalazł - mógł zabić szalonego króla albo dać się zabić przez powstańców w obronie króla, któremu winien był wierność. Zresztą, sam Jaimie niejednokrotnie mówił, że koncepcję honoru miał zawsze w rzyci. Znowuż, po co stroić go w piórka, do których sam się nie przyznawał?

Żoną nie z własnej woli.

Bez znaczenia - cudzołóstwo i kazirodztwo nie są honorowe.

"Things I do for love"
A tak poważnie, to mógł to rozwiązać delikatniej, ale równie dobrze mogłoby się to skończyć egzekucją Cersei, całej trójki dzieci i jego samego, gdyby Brana nie zrzucił z okna. Przynajmniej tak rozumował Jaimie.
Robert nie przyjąłby czegoś takiego wyrozumiale.

Zrzucenie z okna mogło się skończyć tym samym. A przecież mogli zbywać opowieść Brana (przy założeniu, że Ned byłby na tyle nieostrożny, że w ogóle gdzieś by wypłynęła) stwierdzeniem, że dzieciakowi się przywidziało. Król był porywczym pijakiem, ale nie durniem - nie zaryzykowałby wojny w imię opowieści dziecka.

A ja tej odpowiedzi nie przyjąłem. Zamordowanie Elii pozostawiając przy życiu jej braci było najgorszym rozwiązaniem z możliwych. Można było szukać ugody i dać Martellom jakąś rekompensatę wskazując, że to Targaryanie są wrogami i Martellowie są tak samo pokrzywdzeni jak inne rody. Można było postarać się o przewrót w Dorne i likwidację tego rodu (z pewnością ktoś chętny by się znalazł). Ale pozostawienie tego wszystkiego tak jak w książce to największe loose ends, jakie sobie można wyobrazić.

Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu. Tywin to wiedział. Wiedział też, że jedną z jego najpotężniejszych broni była reputacja człowieka bezwzględnego - nie buduje się takowej układami i oszczędzaniem wroga.

Trzeba jednak pamiętać, że Tywin Lannister miał ograniczoną władzę. Kazał zabić Elię, bo mógł, korzystając ze sposobności. Do wojny z Martellami nie było już tak łatwo doprowadzić, szczególnie że uznali władzę króla Roberta (przez mądrość i cierpliwość Dorana).

No właśnie.