[Xeo95]

Cała sprawa jest tym śmieszniejsza, że Ci czarni to nie żadna ludność rdzenna (Buszmeni nią są w RPA) ale napływowa. Przybyli z północy grubo ponad wiek od rozpoczęcia osadnictwa.

Jeśli ograniczyć się do samego Kraju Przylądkowego to masz rację. Jednak RPA to nie tylko Kraj Przylądkowy.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_Re...wej_Afryki

Początkiem europejskiej eksploracji w Południowej Afryce był dzień 6 kwietnia 1652, w którym Holender Jan van Riebeeck na zlecenie Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej wzniósł na Przylądku Dobrej Nadziei stację zaopatrzeniową. Strategicznie położona, była bazą dla europejskich statków handlowych, płynących do Azji.

Rozwój osad holenderskich w Południowej Afryce w XVIII wieku był powolny, ale stały. Osadnicy skupiali się najpierw w okolicach Przylądka Dobrej Nadziei, gdzie spowodowali opuszczenie tych ziem przez Hotentotów.

W 1770 roku Holendrzy dotarli dalej na wschód kraju, gdzie prowadzili szereg wojen z ludem Xhosa.
(...)
Po pokoju w Amiens w 1802 roku Brytyjczycy oddali z powrotem tereny Kolonii Przylądkowej Holandii. W 1806 roku ponownie jednak zaatakowali te tereny, by utworzyć tu swoją stałą kolonię. Tymczasem wojny z plemieniem Xhosa wciąż trwały powiększyły obszar wpływów brytyjskich coraz dalej ku brzegowi wschodniemu Fish River. Granice nowej kolonii zostały ustalone i wkrótce zaczęły napływać całe rodziny z brytyjskiej ojczyzny. Brytyjski zarząd kolonialny przeprowadzał rozległe reformy prawne i polityczne. Holenderscy i niemieccy koloniści (Burowie) stanowili jeszcze w 1820 roku 90% białych mieszkańców w Kolonii Przylądkowej, Wprowadzono angielskie prawo i język Kolonii Przylądkowej prosperował wprawdzie pod brytyjskim panowaniem, jednak rosło niezadowolenie Burów przeciw nowym panom. W 1843 roku do Kolonii Przylądkowej włączono prowincję Natal. Zamieszkujący ją biali farmerzy narzekali na brak taniej siły roboczej i od 1859 roku zaczęli sprowadzać indyjskich robotników.
(...)
W roku 1833 Parlament Brytyjski pozbawił Burów praw obywatelskich i poprzez szereg przepisów starał się im uniemożliwiać jakąkolwiek działalność polityczną. Utworzyła się więc grupa afrykanerskich uchodźców zwanych Voortrekker zainteresowanych opuszczeniem terenu zajętego przez okupantów. Przenosili się oni w głąb kraju w sporych grupach. Do 1835 roku wyemigrowało około 14.000 Burów, kolonizując głównie tereny nad rzeką Oranje. Pomiędzy 1836 do 1840 rokiem koloniści skierowali się bardziej na północny zachód, gdzie utworzyli kilka Republik burskich. Nieczęsto popadali w konflikty z tubylczymi ludami Basoto, Griqua.