[Biały Wiatr]

Myślę że to właściwa definicja.

Wszechświat jest to ciało Boga wypełnione Jego duchem ( świadomością) w której wszystko co jest zrodzone i stworzone jest w Nim i z Niego. Wszechświat w jedności to Bóg.

To co materialne we wszechświecie jest ciałem fizycznym Boga.

Wszystko jest Jego duchem czyli świadomością. Bóg nie jest zasadą. On stworzył doskonałą zasadę harmonii w której żyjemy. Jest to perpetum-mobile. Ludzka świadomość czyli duch żyje w Jego Świadomości, lecz sama świadomością się oddziela. On wie wszystko o nas my często o Nim prawie nic. Jak kropla która odzwierciedla ocean , tak ludzka świadomość może się stopić z Boską , o ile będzie miała te cechy jakie ma Jego świadomość. Kropla będzie odzwierciedlała ocean kiedy przejmie jego cechy. Bóg na ziemi. To Ocean akceptuje kroplę. Nasza świadomość jest niczym kropla jakiejś cieczy która ma stać się wodą morską. Era wodnika jest okresem który to rozpoczyna. Przyłączanie kropli do oceanu. Każda kropla (świadomość) pochodzi z i od Oceanu (Boga).

Wychodzi jako dziecko bezpośrednio z Boskiej świadomości. I po okresie dorastania poprzez doświadczenia w materii (piaskownica i wybory między dobrem i złem) staje się od najniższej świadomości, istotą światła. Dorosłym Jego synem. Chrystusem w jedności z Bogiem. Droga Chrystusowa zaczyna się gdy zaczynamy podążać za naukami Jezusa. Nie jedynie na ustach lecz prawdziwie w sercu. Gdy nasza świadomość zjednoczy się z Boską świadomością, po wykonaniu swoich obowiązków (zadań) na ziemi, mamy wolny wybór gdzie możemy żyć. Możemy żyć w innym wymiarze, przyjmując jakieś zadania i obowiązki lub możemy żyć jako całkowicie wolna istota światła, w jedności świadomości z Bogiem (całym Wszechświatem). Bez ciała fizycznego. Jednak w jedności świadomości miłość jest tak rozpierającą że większość świadomości przyjmuje nowe obowiązki w różnych wymiarach. Także na ziemi. Świadomość w człowieku wzrasta poprzez doświadczenia które prowadzą nas na drogę Chrystusową co powoduje rozwój Kundalini i czakr. Jest to energetyczne drzewo życia którego koroną jest życie wieczne.

Jesteśmy podobni do jednostki informacji (nasza świadomość) w pamięci SUPER komputera jakim jest Wszechświat. Porównanie niegodne istoty Boga ale obrazuje w jakiś sposób rzeczywistość.

Wnioski wysuwają się same. Nie ma przypadków ani na ziemi ani we wszechświecie. Są wyliczone możliwości błądzenia uwięzionych pomiędzy biegunami dobra i zła. Wystarczy też poznać zasady Jego harmonii i postępując według nich nie troszczyć się o coś zbędnego.

Nie są to zasady niemożliwe do stosowania i dają najszerszą wolność.

Wszystko w ramach harmonii. Wszyscy jesteśmy jednym. Rób cokolwiek dobrego. Kieruj się sercem(miłością). Zminimalizuj swoje ego, to tylko mały „silniczek” w ciele które jest pojazdem twego ducha. Kierując się tymi zasadami można otrzymać nawet więcej jak nam potrzeba. A przede wszystkim spokój, ciszę, harmonię, dobrobyt i wieczność na dokładkę. No i to wszystko zależy od naszej świadomości. Co w niej uczynimy realnym realnym się stanie.

Wszechświat to przestrzeń świadomości (ducha) Boga, a więc jest nieskończony jak nieskończona jest Jego wyobraźnia. Skończony jest jedynie wymiar materialny który stale się zmienia i rozbudowuje (ewoluuje). Jest to ekspansja w innym wymiarze. Przekształcanie ducha w różne coraz doskonalsze formy, co nazywamy procesem ewolucyjnym. Jest to jednak niekończący się proces tworzenia przez Boga duchem.

Pozdrawiam

ze strony http://republika.pl/miroslawbroda/