[Roan Shiran]

To jest zresztą problem stary jak sama ambitna satyra - odbiorcy wbrew intencji autora sami sobie dopowiadają co było do śmiechu, a co było na poważnie.

To się nazywa - interpretacja tego, co się przeczytało. I chyba jej próba nie jest wbrew intencji autora.

Tylko że fantastyka to raczej lektury nastolatków

Tak. Mickiewicz też.