Sługa słowa napisał(a): Prawd objawionych się nie kwestionuje. Można zakwestionować objawienie, ale gdy się je już przyjmuje za prawdę, to również przyjmuje się te treści, które ze sobą niesie. Jak możesz w ogóle pytać o Trójcę Świętą, jak odrzucasz objawienie?
Odrzucanie objawienia jest grzechem, który odrzuca w ogóle możliwość zbawienia, dlatego osoba, która go popełnia świadomie skazuje siebie na potępienie. Jest oczywiste, że ktoś kto odrzuca zbawienie, nie będzie prosić o nie. Jest to świadomy czyn w stosunku do Boga, z którym człowiek nie chce mieć nic wspólnego, dlatego Bóg szanując decyzję człowieka, przestaje mu się narzucać. Dlatego wcale się nie dziwię, że niektórzy nie wierzą w Boga. W sumie, w ich stanie duchowym dziwne byłoby, gdyby w Boga wierzyli. Nie oznacza to, że z takiej sytuacji nie ma wyjścia, ale tylko kierownik duchowy może pomóc.
A tym których ta odpowiedź nie przekonała, pan Adolf H. przesyła serdeczne pozdrowienia i szczere uznanie, że podobnie jak on chcecie tworzyć świat pokoju pozbawiony jakichś bajeczek. Ten pan życzy wam również powodzenia.
Nie tylko Adolf H. przesyła serdeczne pozdrowienia
1846 - Papież Grzegorz XVI (1831-46) potępił w encyklice Mirari Vos ideę rozdziału kościoła od państwa, wolność sumienia nazwał "zgubnym błędem, który przywodzi państwa do ruiny", a wolność prasy "zaraźliwym błędem". Pius IX (1846-78) powiedział: "Doktryny czy brednie w obronie swobód sumienia to absurd i najzaraźliwszy błąd, straszliwa plaga, której należy się wystrzegać jak ognia." Papież Leon XIII (1878-1903) napisał: "Bezprawiem jest domagać się, bronić, czy nadawać ludziom bezwarunkową wolność myśli, mowy, pióra, czy nabożeństwa."
1870 - Pius IX ogłosił dogmat o nieomylności papieskiej, de facto zrównując papieża z Bogiem, gdyż tylko Bóg jest nieomylny. W ten sposób papiestwo wypełniło jeszcze jeden element biblijnego proroctwa zapowiadającego odstępczą moc, która miała prześladować ludzi w średniowieczu wprowadzić związek Kościoła i państwa (Dan.8:11), próbować zmienić przykazania Boże (Dan.7:25), zasiąść w Kościele Bożym (2Tes.2:2-12), odwrócić uwagę ludzi od ofiary Chrystusa i od Jego pośrednictwa Chrystusa, a zwrócić ją na swoje ofiary i na ludzkich pośredników (Dan.8:11-12), przypisywać sobie Boże atrybuty, takie jak nieomylność czy prawo do odpuszczania ludziom grzechów (Mk.2:7). Biblia nazywa tę moc "antychrystem". Słowo "antychryst" (gr. antichristos) oznacza tego, "który stawia siebie w miejscu Chrystusa". Takie znaczenie ma zaś oficjalny papieski tytuł Vicarius Filii Dei, a więc "ten, który stoi w miejscu Chrystusa". Tytuł ten w języku łacińskim ma liczbę 666, zaś zgodnie z Apokalipsą liczba imienia Antychrysta miała wynosić 666 (Apok.13:18)


