[Baptiste]

SocjopapaAleż jest. Nikt poza samym zainteresowanym nie zna całości jego sytuacji i potrzeb.

A i takowa, całościowa wiedza nie jest potrzebna. Kierowanie się cudzymi potrzebami także. Zewnętrzny obserwator może mieć przewagę zarówno intelektu jak i niezaburzonego stanu emocjonalnego, który może nie sprzyjać trzeźwemu myśleniu. W konkretnej sprawie wręcz o to chodzi aby niekiedy tymi potrzebami się nie kierować, właśnie dla dobra osoby, której się pomaga (lub np. rodzinie tej osoby poprzez oddziaływanie na nią).
Refleksja może przyjść dopiero z czasem, a wtedy może być już za późno.

A historycznie wiadomo, że tak nie jest. Ingerujący nie ma więc pełnej wiedzy, którą ma zainteresowany, nie zachowuje maksymalnej staranności, którą zachowałby zainteresowany i brakuje mu dobrej woli, którą wykazałby zainteresowany.

Jakoś nie sprawia mi problemu przytoczenie korzystnych przepisów prawnych, które służą państwu i społeczeństwu. Np. właśnie wspomniana przeze mnie ustawa antylichwiarska. A jeśli ktoś poczuje, że takowa ustawa robi z niego dziecko to trudno. Wszystkim się nie dogodzi, a władając państwem kierować należy się bardziej względami racjonalnymi niż emocjonalnymi.

Celowo użyłem słowo kompetencje, które jest szersze niż "możliwość działania". Dzieci bardzo często nie mają też pretensji do swoich rodziców, że Ci je wyręczają we wszystkim, a potem konsekwencje tego wyręczania widać
Dzieci "niewyręczane" są najczęściej samodzielne, kreatywne i wierzą w swoje możliwości.

Przez wzgląd na dobro własnego dziecka wątpię abyś nie wyręczył go tam gdzie konsekwencje mogą być dla niego bardzo dotkliwe. To co piszesz fajnie brzmi w odniesieniu do jakiś mało istotnych rzeczy, a nie poważnych w skutkach decyzji.
Następna sprawa jest taka, że w tego typu zakazach, regulacjach nie chodzi tylko o to aby zapobiegać negatywnym skutkom społecznym ale także o to aby zwyczajnie w świecie dokręcać śrubę różnym mendom, którym za dobrze w ich negatywnej działalności być nie powinno.
Btw. Tą wszędobylską kreatywnością to już porzygać się można. Wszędzie ten dyktat wciskają, ale to temat na inną rozmowę, może kiedyś taki poruszę. Zarówno w odniesieniu do procesu socjalizacji dziecięcej jak i negatywnych skutków w ramach gospodarki, a głównie z konsumenckiego punktu widzenia.