[pilaster]

Po pierwsze milczącym założeniem pilastra jest to, że ilość zasobów w środowisku jest stała lub ściślej rzecz biorąc niewiele zmienna w długim okresie czasu. 

Nic podobnego. Ilość zasobów, to parametr s. I właśnie na zmiany tego parametru, reaguje wysokość populacji. Gdyby faktycznie ilość zasobów była stała, to i populacja byłaby stała.

 Jeżeli jednak pojemność środowiska zależy od liczebności populacji

W pewnym sensie faktycznie tak jest, bo od czasów neolitu, coraz większa część zasobów nie pochodzi ze środowiska, tylko jest wytwarzana przez samych ludzi. Szerzej będzie o tym mowa w rozdziale siódmym, gdzie te zależności s(N) będą omawiane

 niektóre z zasobów są nieodnawialne,

Konkretnie które są nieodnawialne?

 albo gdy zasoby zanikają gdy przekroczony zostanie pewien poziom ich eksploatacji.

A konkretnie które?

 pokolenie, które w dzieciństwie i wczesnej młodości zaznało podwojenia dobrobytu, dorosłość przeżywa w stanie praktycznego braku wzrostu. Natura ludzka jest taka, że rodzi to frustrację i napięcia,

W erze maltuzjańskiej, kiedy wzrostu dobrobytu nie było w ogóle, te frustracje i napięcia musiały być znacznie większe.   A jakoś świat się od tego nie zawalił.
Poza tym natura ludzka jest taka, że naprawdę mało kogo obchodzi "średni wzrost dobrobytu w społeczeństwie", natomiast każdego obchodzi poziom jego własnego dobrobytu.

Wzrośnie też jakościowa presja konkurencyjna, o której mowa w artykule, co będzie miało negatywny wpływ na kondycję społeczeństw.

Dlaczego będzie to miało negatywny wpływ na kondycję?

przedstawiającą sytuację na Bliskim Wschodzie pilaster nie wspomina nawet, co się kryje za wzrostem populacji krajów takich jak ZEA czy Katar, gdzie wzrost populacji nie wynika prawie wcale z rozrodczości, a z imigracji (ekonomicznej), tym samym porównywanie ich do modelu gdzie jedynym składnikiem są urodziny i zgony (w dodatku naturalne) mija się z celem.

Nic podobnego. Dla modelu jest wszystko jedno, czy zmiany w zaludnieniu wynikają ze zmian w rozrodczości/śmiertelności, czy z migracji. Emigracja jest w pełni równoważna ze śmiertelnością, a imigracja z rozrodczością. Dopiero przy konstruowaniu rozkładów wieku w społeczeństwie miałoby to znaczenie. (migrują przeważnie ludzie młodzi). Ale to sa efekty drugo, a nawet trzeciorzędowe

Migracje, w których do społeczeństw rozwiniętych, przeszczepiany jest model "maltuzjański" w postaci wielodzietnych rodzin, całkowicie zaburzają rozważania o zależności rozrodczości od poziomu dobrobytu.

Nic podobnego, nie zaburzają
 

Imigranci ekonomiczni z biednych krajów Azji i Afryki przeszczepieni do USA czy Europy Zachodniej, zachowują co najmniej przez jedno pokolenie poziom rozrodczości taki sam jak w kraju pochodzenia. W końcu ludzie działają nie w oparciu o obiektywne wartości dostępnych zasobów, lecz w oparciu o subiektywną percepcję poziomu tych zasobów. Imigrant przeniesiony z ubogiego środowiska nie będzie konkurował swoim potomstwem w sposób jakościowy (jak czynią to tubylcy) lecz ilościowy (jak w kraju pochodzenia), gdyż wynika to z kultury, zwyczajów i mentalności.

W rzeczy samej. Jednakowóż to, ze w krajach rozwiniętych zdecydowanie przeważa strategia typu "K", nie wynika z żadnej umowy społecznej, ani z memów kulturowych (które sa co najwyżej wtórne w stosunku do procesów ekonomicznych - jak ujął to Ian Morris "każda epoka (społeczeństwo) dostaje taką myśl, jakiej potrzebuje"), tylko z warunków ekonomicznych właśnie - taka strategia jest bardziej opłacalna. Zatem emigranci albo się przestawią na tą strategię (jak najbardziej to czynią), albo ich potomstwo przegra rywalizację z potomstwem ludzi stosujących strategię "K". Zresztą strategia K wygrywa też obecnie w społeczeństwach, które tradycyjnie nijak się z nią nie kojarzą, np w Iranie, Arabii Saudyjskiej, czy RPA. Strategia "r" to w tej chwili praktycznie wyłącznie Afryka równikowa (+ Afganistan i Timor Wschodni)

zużycie zasobów przez małe dzieci jest dużo niższe niż przez osoby dorosłe,

Po pierwsze, wcale nie jest. (od razu widać że mx1 z dziećmi do czynienia nie miał ) Po drugie, nawet jakby tak było, miałoby to znaczenie tylko wtedy, gdyby ludzie rozmnażali się sezonowo, jak np bociany, a nie jak inne gatunki tropikalne, w sposób ciągły.

Zbliżanie się do granicy wzrostu jest asymptotyczne tylko w modelu - w rzeczywistym świecie przy granicy pojawią się znaczące fluktuacje,

Nie pojawią się. Mogłyby się pojawić po spełnieniu pewnych warunków, co do których wiadomo, że na pewno nie zostaną spełnione w ciągu najbliższych co najmniej 100 lat (dalej to już jest tajemnica Ducha św). Będzie o tym jeszcze mowa.


ARHIZ

Dlaczego lepszy jakościowo łowca musi koniecznie zaciukać wszystko, co zobaczy?

A dlaczego by nie miał, skoro może? Wszystkie drapieżniki w przyrodzie tak postępują.

spotkałem się z tezą, że tamtejszy [Australia -p] łowca nie wykorzystywał zasobów do końca. Przykładowo, jak znalazł w gnieździe trzy jaja, brał jedno. W gnieździe, gdzie było jedno, dokładał (!) jedno.

Przypuszczam, że wątpię.   Skąd by brał to jedno do dołożenia? A jak zareagowałby wysiadujący jaja ptak na dołożenie? To jakaś legenda. Podobne działania wymagają bardzo niskiej preferencji czasowej, niespotykanej u łowców zbieraczy. Oni nawet nie gromadzą żadnych zapasów, zresztą jakby mieli?

czy lepsza efektywność polować nie sprawia, że taki łowca musi polować po prostu rzadziej?

Owszem, i dlatego średni "czas pracy" w takich społeczeństwach jest dla nas szokująco krótki. Nie więcej niż kilkanaście godzin tygodniowo. Nic dziwnego, że rolnicy uważają łowców za leniwych.