[lumberjack]

Musze się zgodzić z Żałosną Logiką (tekst jest z FB):

Dzisiejszy wybór Donalda Tuska na przewodniczącego Rady Europejskiej to dowód na kompletne bankructwo polityki zagranicznej PiSu, który wiedziony obsesją i chęcią zemsty na Tusku po raz kolejny wystawił Polskę na śmieszność. Był to pierwszy przypadek, gdy kraj unijny, wbrew wszystkim, próbował torpedować kandydaturę swojego obywatela, bez sukcesu. Po 1,5 roku rządów PiS jesteśmy traktowani w Europie jak parias, republika bananowa dowodzona przez ludzi, z którymi nie warto na poważnie rozmawiać. Zdanie Polski jest nieistotne, nikogo nie interesuje, co Polska ma do powiedzenia czy zaoferowania. Nawet kraje Grupy Wyszehradzkiej, której Polska miała (ha, ha) dowodzić, mają z nas bekę, doskonale rozumiejąc, że ich bezpieczeństwo i dobrobyt zależy od Zachodu, a nie od relatywnie biednej Polski, która jedyne co ma do zaoferowania to szaleństwo. Żadne z państw V4 nie poparło kandydata PiSu, a czeska komisarz jasno się ostatnio wyraziła, że na Polskę powinny zostać nałożone kary finansowe. Wisienką na tym torcie smutku jest "zdrada" Orbana, z którym PiS miał urządzać na nowo UE.

W tych miesiącach decydować się będzie kształt Unii, na stole jest już propozycja UE dwóch prędkości. Polska, której nie było w czasie rozmów w Wersalu, znajdzie się w ogonie, na marginesie tej nowej Unii. Oddalając się od centrum zachodniego świata, będzie się zbliżać coraz bardziej do centrum świata wschodniego. I chyba o to PiSowi chodzi, wszak Putin nie podniesie głosu na demolowanie państwa prawa i demokracji, przecież sam przetarł szlaki kilkanaście lat temu.

PiS powinno się ogarnąć, a nie strzelać fochy. I, do kurwy nędzy, PiS powinno skupić się na robocie, a nie na zwalczaniu opozycji i walce o stołki. Ja rozumiem, że nienawiść i tak dalej, ale czasami trzeba wykroczyć poza swoje osobiste animozje. Mam nadzieję, że przemyślą swoje postępowanie i wyciągną z niego wnioski zamiast iść w zaparte. Jak pójdą w zaparte, to pogłębią swoją kompromitację i śmieszność. Czas schować dumę do kieszeni i zacząć wreszcie robić coś pożytecznego.