[Baptiste]

Przepraszam bardzo, ale ile ty masz lat? 12?

Ja bym powiedział, że tak się w jakimś gimnazjum odzywają starszaki (14-latkowie) względem 13-latków jak nic lepszego nie potrafią powiedzieć i nie rozumieją, że z wiekiem wcale nie trzeba się zamieniać w "patriotę gównianego".
To takie moje autorskie określenie, którego zacząłem używać względem pewnej kategorii ludzi po tym jak już nie jeden raz przeczytałem w różnych miejscach iż patriotyczną postawą jest zbieranie kup po swoim psie w parku.
A właśnie najczęściej patriota gówniany jest przeciwstawiany patriocie bogoojczyźnianemu, który głosi takie doprawdy dziwaczne i niepojęte rzeczy jak potrzeba istnienia i rozwijania państwa polskiego. No cóż za dziecinada...

Nie idealizuj suwerenności. Suwerenność państwa nie stanowi bowiem żadnej gwarancji wolności jego obywateli.

Oczywiście, że nie stanowi, ale może być jej czynnikiem składowym. No i dlaczego mam jej nie idealizować? Każdy ma swojego konika.
Czy na prawdę ten demoliberalny monolit wraz z tendencjami do absolutystycznie pojmowanej wolności i utylitaryzmem to jedyna płaszczyzna, na której może się realizować światopogląd człowieka i jak coś idealizować to tylko cnoty z tego worka?

A tak w ogóle, to żyjesz w suwerennym państwie polskim. I lepszej suwerenności od tej którą mamy mieć nie będziemy.

I bardzo się cieszę, że żyję w suwerennym państwie polskim. Smuci mnie jednak, że są wśród mnie obywatele, którzy są to gotowi niszczyć w imię jakiś paranoicznych wizji lub zwyczajnych dupereli ."Trybunał kurwa!" i do przodu.
To już nawet w II RP po przewrocie majowym niewielu było takich co w obliczu znacznie poważniejszych przewin względem swojego raju wymarzonego, czyli demokratycznego państwa prawa, inaczej demokracji liberalnej, głosiło jakieś zaprzańskie postulaty.
Mimo wszystko silna jeszcze była świadomość narodowa i zwyczajne poczucie przyzwoitości, racji stanu (nie ma to jak cieszyć się na wieść o sankcjach gospodarczych dla własnych współobywateli) czy dbałość o honor osobisty. Bądź co bądź poza komunistycznymi następcami Marchlewskiego nie była to popularna postawa.

 Czy czułbyś się wolnym obywatelem żyjąc w suwerennej Polsce, tyle że rządzonej na obraz i podobieństwo ZSRR, Trzeciej Rzeszy lub KRLD - by sięgnąć po współczesny nam przykład suwerennego państwa? Co więcej, sama w sobie, suwerenność państwa nie jest tożsama z jego zdolnością do skutecznego kształtowania swojego otoczenia polityczno-gospodarczego. Jak już pisałem przy innej okazji, suwerenność, którą każdy może zdeptać jak peta nie ma żadnej wartości.

Odpowiedź mogłeś już znaleźć wyżej. Powtarzam:
"
Ja nie będę się czuć wolnym obywatelem dopóki nie będę żył w suwerennym państwie polskim. Być może sama suwerenność państwa do tego nie wystarczy ale mimo wszystko jest to dla mnie czynnik konieczny i basta. "


Inaczej mówiąc-same koła nie wystarczą do zbudowania samochodu, ale bez kół nie uznam, że mam pojazd będący samochodem.
A o takie rzeczy jak praworządność można dbać bez uciekania się do szkodliwej dla kraju interwencji wielkiego brata czy uciekania pod jego skrzydełka przy rezygnacji z własnej państwowości (i to bez gwarancji, że wielki brat na zawsze pozostanie takim jakim jest w tej konkretnej chwili). Można realizować swoje cele bez takich kontrowersyjnych ruchów.