[freeman]

1) Dziedziczenie win uważam za niemoralne a na tym polega grzech pierworodny
2) Wymazywanie win przez ofiarę oraz przekazywanie win innemu człowiekowi (ponoszenie kary za kogoś) uważam za niemoralne a na tym polega przecież ukrzyżowanie
3) Ukrywanie się po stworzeniu świata rzekomo dla poszanowania wolnej woli uważam za głupotę, a jak przy tym jeszcze wymaga się wiary w siebie bez dowodów to już dla mnie wpędzanie stworzonych przez siebie istot w jakąś paranoje. Poza tym rzekoma wszechmoc i tak psuje tą całą wolną wolę bo jak tu się sprzeciwić wszechmocnemu? 
4) Wymaganie podjęcia decyzji której skutki będą widoczne przez wieczność (piekło/niebo) na podstawie krótkiego życia i niespójnych informacji jest moim zdaniem niemoralne.
5) Niektórzy wierzący twierdzą że Bóg może robić z ludzmi co chce bo ich posiada i jest alfą i omegą. Ja nie widzę w tym moralnego uzasadnienia.
6) Oczywiście nie uważam Boga za źródło moralności więc nie uważam też że może dowolnie wymyślać co wolno a czego nie wolno. Tzn może oczywiście takie rzeczy wprowadzać siłą bo jest wszechmocny, ale nie widzę w tyranii czegoś moralnego.

1) Grzech pierworodny nie polega na dziedziczeniu win, więc argument odpada
2) Gdyby odbyło się to bez zgody tego, który się poświęca, byłoby to niemoralne.A w ogóle miałbyś lepszy pomysł na to, jak jednocześnie, w jednym człowieku, ukarać wszystkich  ludzi za ich grzechy i jenocześnie odpuścić im ich winy? Weź też pod uwagę to, że gdyby Jezus był grzesznikiem, to nawet nie mógłby złożyć ofiary za samego siebie, gdyż nie byłaby to ofiara doskonała, a tylko taka mogłaby zadowolić doskonałego Boga.
3) Dlaczego twierdzisz, że niewidzialny Bóg "się ukrywa", skoro nawet wcielił się w postać człowieka, a poza tym wielu ludzi, którzy zdecydowali się Mu zaufać doświadczyło wielkiej przemiany swego życia i nieustannie doświadczają Jego wsparcia?No i przecież Bóg wyraźnie zaznaczył, że tylko ludzie pokornego serca i o czystych motywacjach mogą realnie liczyć na manifestację Jego mocy.
4) Czyżbyś uważał siebie samego za idealnego człowieka, który w niczym nigdy nie uchybił i którego można stawiać za wzór dla innych, bo jedynie takie postrzeganie siebie usprawiedliwiałoby odrzucenie  oferty zbawienia.Jeśli jednak postrzegasz siebie inaczej, to nie masz sensownej wymówki by odrzucić zbawienie, ani też nie masz podstaw do nazywania amoralnym sprawiedliwego działania Boga, zgodnego z ustalonym i znanym Tobie prawem.
5) Nawet jeśli działa On tylko w granicach doskonałej miłości i doskonałego prawa?
6) Niestety, ale rodzisz się z elementarnym poczuciem sprawiedliwości otrzymanym od Boga.Równolegle masz w sobie grzeszną naturę, którą dziedziczysz po rodzicach.Jeśli będziesz rozwijał w sobie tylko to drugie, to w końcu zagłuszysz to pierwsze i staniesz się moralnym głupcem, nazywającym zło dobrem, a dobro złem.
No i dlaczego nazywasz amoralnym to, że ktoś kto zdaje sobie sprawę z konsekwecji określonych działań zastrzega sobie prawo do ostrzegania (nawet w formie nakazów i zakazów) tych, którzy tych konsekwencji nie dostrzegają?