[Dwa Litry Wody]

Socjopapa

Ale sam jeździsz czy wozi Cię szofer, który płaci kartą paliwową Twojego pracodawcy?
Bo jeśli nie, to nie wiem jak udało Ci się nie zauważyć np. kwestii opłaty paliwowej, radarów stawianych w funkcji maszynki do zarabiania pieniędzy, cen paliwa (a właściwie składu tej ceny), kwestii opłat parkingowych itd.

Bo ja wiem? Chyba po prostu zarabiam na tyle, by stać mnie było na pokrycie kosztów eksploatacji niedrogiego samochodu i uregulowanie okazjonalnie otrzymanych mandatów.

Masa ludzi żyła i żyje bez samochodów, a miasta nieustannie w różny sposób "zachęcają" do porzucenia ruchu samochodowego. Dlaczego więc nie reglamentować dostępu do samochodów tak jak dostępu do broni palnej? Skoro fakt, że ktoś może sobie chcieć postrzelać sportowo, kolekcjonować czy dla obrony własnej posiadać broń palną nie jest istotne, to fakt, że komuś jest wygodniej jechać samochodem, lubi jechać samochodem czy po prostu kolekcjonować samochody też nie jest istotne i dostęp do samochodów (które są przecież groźne - http://www.pck.pl/pages,147_190.html) powinien koniecznie być reglamentowany. A i korki się wydatnie zmniejszą.

Po pierwsze – dostęp do samochodów (a ściślej rzecz biorąc do ich aktywnego użytkowania) jest reglamentowany. Przecież by kierować pojazdem mechanicznym musisz posiadać prawo jazdy stosownej kategorii, których nie otrzymasz, jeśli nie zdasz egzaminu i nie będziesz spełniał określonych kryteriów zdrowotnych. Ponadto sam pojazd, by zostać dopuszczony do ruchu również musi spełniać szereg kryteriów technicznych. Poruszając się po drodze publicznej jesteś zobowiązany przestrzegać przepisów drogowych. No i jest jeszcze kwestia obowiązkowego ubezpieczenia OC.
Po drugie – dostępu do samochodów nie trzeba reglamentować tak samo jak dostępu do broni palnej, gdyż są to zupełnie inne przedmioty dostosowane do pełnienia zupełnie innych funkcji. Samochód jest przedmiotem przeznaczonym i zaprojektowanym do przewozu osób i towarów, zaś broń palna (pistolet/karabin/strzelba itd. itp.) jest przedmiotem przeznaczonym i zaprojektowanym do ranienia i zabijania ludzi bądź zwierząt. Dostęp do samochodów należy więc reglamentować na zasadach na jakich reglamentujemy dostęp do przedmiotów przeznaczonych do transportowania ludzi i towarów, a dostęp do broni palnej na zasadach na jakich reglamentujemy dostęp do przedmiotów przeznaczonych do ranienia i zabijania ludzi i zwierząt.
Zaś zasadność samej reglamentacji nie podlega dyskusji – chyba, że Socjopapa stoi na stanowisku, że społeczeństwo w którym żyjemy funkcjonowałoby lepiej, gdyby każdy kto zechce jeździł czym zechce, kiedy zechce, gdzie zechce i jak zechce.

Nie wiem co to są tzw. świadectwa. Wiem natomiast o takich sytuacjach: http://trybun.org.pl/2017/09/26/z-cyklu-...-kosciele/

No i co z tego wynika? Że w Stanach (112 sztuk broni palnej na 100 osób) nawet do kościoła trzeba chodzić z nabitym pistoletem?

Albo nie są: https://pl.wikipedia.org/wiki/Strzelanina_w_Magdalence
Ale co to ma do rzeczy w kontekście Twojej tezy, że reglamentacja broni oznacza brak dostępu do broni dla przestępców?

Po pierwsze – pisałem wyraźnie o przestępcach pospolitych, zatem nie bardzo rozumiem dlaczego przywołujesz przykład z obszaru przestępczości zorganizowanej.
Po drugie – dane które przytoczyłem wskazują, że w społeczeństwie słabo nasyconym bronią palną (ok. 1 sztuka broni palnej na 100 osób) przestępstwa z użyciem broni palnej stanowią margines przestępstw z użyciem broni i niebezpiecznych narzędzi. Przypadek? Nie sądzę.

A skąd policja to wie?

Nie wie. Ale posiada niezbędne uprawnienia (i środki do ich wyegzekwowania) by to ustalić i oddzielić ziarno od plew – nawet jeżeli będzie trzeba robić to dopiero na komisariacie. Ty takich uprawnień nie masz. W przytoczonym przez ciebie przykładzie interweniująca osoba będzie miała tylko mętlik w głowie i broń palną w ręku. Takie rzeczy nie kończą się dobrze.

A jaka to różnica w kontekście Twojej tezy jakoby dostęp do broni był korzystny tylko dla jej sprzedawców? Albo broń się służbom mundurowym do czegoś przydaje albo się nie przydaje - tytuł prawny do jej posiadania nie ma tu znaczenia.

Po pierwsze – pisałem nie tyle o „dostępie do broni”, co  „powszechny dostęp do broni”. Proszę tych dwóch pojęć nie mieszać.
Po drugie – służbom mundurowym broń palna się przydaje ponieważ wykonują zadania związane z egzekwowaniem prawa i porządku publicznego, które w pewnych przypadkach wiążą się z koniecznością odparcia bezpośrednich zamachów na życie samych funkcjonariuszy lub osób (bądź mienia) które chronią. Natomiast przeciętnemu Kowalskiemu broń palna do takich celów raczej się nie przyda – zatem nabywając ją, będzie ponosił koszty i ryzyko związane z jej posiadaniem nie czerpiąc z tego żadnych korzyści poza subiektywnym poczuciem większego bezpieczeństwa.