Witaj!
Kilgore Trout 2
Aby nie rozwijać tematu analizuję prosty, marksistowski przykład. Fundamentem moralności w tym uproszczeniu będzie umiejętność odróżniania dobra od zła, a o tym co zaliczymy do dobra lub zła w tym przypadku zdecydują stosunki społeczne i przynależność klasowa. Ponieważ te dwa parametry rzeczywistości mają charakter labilny, więc mogę spodziewać się modyfikacji również i tego co uznaję za dobre, a co za złe. W efekcie mamy zmianę moralności. To może zadziać się w głowie każdego z Nas, bo różnica w przynależności do różnych klas oraz pozycja w danej klasie wywołuje różnice w postrzeganiu dobra i zła. Co się dzieje w społeczeństwie? W każdej głowie z osobna to samo, ale czy tak samo? – oczywiście nie, nie możemy mówić więc o spójnym systemie moralnym grupy, bo nawet w przypadku jednego człowieka jest relatywny, a w społeczeństwie istnieje już tylko jako pocieszenie dla większości lub narzędzie ucisku dla nielicznych. Dla wszystkich natomiast jest to twór abstrakcyjny. Wolna wola w tym systemie jest właśnie fundamentem moralności, czyli jak już kiedyś pisałem: wmówionej nam umiejętności odróżniania dobra od zła i w konsekwencji – ponoszenia odpowiedzialności za swoje czyny. Aby było łatwiej to odróżnić wprowadzono zasady i prawo jako narzucone standardy wyboru dobra i zła. Dlaczego? Twórca tych zasad i praw wiedział właśnie to co opisałem wyżej i wprowadził te zasady, bo mógł i oczywiście by chronić interes reprezentowanej przez siebie grupy. Wprowadził więc religię lub jak kto woli ideologię. Mamy więc coś takiego jak prawo własności (Krystkon – pozdrawiam) i ochronę tego prawa, utrzymanie go w mocy, a twórca systemu uznał, że jest to prawo nienaruszalne i święte, a stosowanie się do niego jest dobre – ale czy dla wszystkich? Co mają z tego prawa przedstawiciele klasy pracowników najemnych, a jakie korzyści mają z tego prawa przedstawiciele klasy posiadającej środki produkcji, albo jakie korzyści mają przedstawiciele klasy próżniaczej - wyżsi urzędnicy KRK?? Jak rozumie to prawo każdy pojedynczy przedstawiciel z wymienionych klas? No chyba, każdy inaczej. Każdy z nich inaczej rozumie to prawo, więc inaczej definiuje dobro i zło. Dla faszystów np. gnębienie żyda to czyste dobro, dla żyda gnębienie goja również. Taka to uniwersalna Prawda i Dobro.
Żeniec
Jeśli każdy z nas inaczej definiuje dobro i zło jako indywidualny, wewnętrzny fundament systemu moralnego to nie można wpasować nas w jednolity system wprowadzony dla grupy ludzi. Aby dostosować się do grupy musimy z własnego systemu zrezygnować, więc z wolnej woli również, bo pojmujemy dobro/zło inaczej niż twórca systemu dla grupy, który to dobro/zło zdefiniował i wymusił na innych uznanie swoich standardów. Mamy więc dysonans pomiędzy systemem moralnym jednostki, a systemem moralnym grupy. Postępując wbrew sobie, a zgodnie z interesem grupy muszę odrzucić wolną wolę lub uznać ją jako twór abstrakcyjny. Z tego powodu uważam, że system moralny i wolna wola nawzajem się wykluczają i Nasz wybór, jako przejaw wolnej woli traci "wartość" w ramach systemu moralnego. Z powodu relatywizmu to samo postępowanie może być uznane za dobre lub złe i jeśli człowiek kierując się wolną wolą postępuje czasem wbrew systemowi moralnemu to znaczy, że go nie akceptuje lub uważa go za twór sztuczny, nie ważny.
Każdy system tworzony przez człowieka jest niezupełny – matematyka, kodeks drogowy, systemy moralności. Każda podjęta decyzja w ramach i w zgodzie z systemem moralnym jest zawsze konieczna, nigdy przypadkowa. Jednak czasem pojawiają się decyzje sprzeczne i wtedy mamy do czynienia z początkiem końca systemu: budda, Jezus. Z tego powodu twierdzę, że „czarno-białe reguły systemów moralnych sprawdzają się tylko w większości przypadków i zawsze narodzi się taki jeden co powie o nieskończonej liczbie rozwiązań dla „jakości”, którą może być ten system moralny, więc system moralny jako zbiór rozwiązań jest zawsze niezupełny, tzn. nie rozstrzyga jednoznacznie każdego dylematu, niezupełny jak każda inna struktura ustalana/konstruowana przez człowieka i każda próba podejmowana przez człowieka stworzenia kodeksu czy teorii kończy się utworzeniem zbioru niezupełnego – matematyka, etyka. Porównanie mojego problemu z Twoją zagwozdką matematyczną to czysta rozrywka i tak właśnie przetłumaczyłem sobie Twój żart matematyczny na mój żart - etyczny.
Aby nie rozwijać tematu analizuję prosty, marksistowski przykład. Fundamentem moralności w tym uproszczeniu będzie umiejętność odróżniania dobra od zła, a o tym co zaliczymy do dobra lub zła w tym przypadku zdecydują stosunki społeczne i przynależność klasowa. Ponieważ te dwa parametry rzeczywistości mają charakter labilny, więc mogę spodziewać się modyfikacji również i tego co uznaję za dobre, a co za złe. W efekcie mamy zmianę moralności. To może zadziać się w głowie każdego z Nas, bo różnica w przynależności do różnych klas oraz pozycja w danej klasie wywołuje różnice w postrzeganiu dobra i zła. Co się dzieje w społeczeństwie? W każdej głowie z osobna to samo, ale czy tak samo? – oczywiście nie, nie możemy mówić więc o spójnym systemie moralnym grupy, bo nawet w przypadku jednego człowieka jest relatywny, a w społeczeństwie istnieje już tylko jako pocieszenie dla większości lub narzędzie ucisku dla nielicznych. Dla wszystkich natomiast jest to twór abstrakcyjny. Wolna wola w tym systemie jest właśnie fundamentem moralności, czyli jak już kiedyś pisałem: wmówionej nam umiejętności odróżniania dobra od zła i w konsekwencji – ponoszenia odpowiedzialności za swoje czyny. Aby było łatwiej to odróżnić wprowadzono zasady i prawo jako narzucone standardy wyboru dobra i zła. Dlaczego? Twórca tych zasad i praw wiedział właśnie to co opisałem wyżej i wprowadził te zasady, bo mógł i oczywiście by chronić interes reprezentowanej przez siebie grupy. Wprowadził więc religię lub jak kto woli ideologię. Mamy więc coś takiego jak prawo własności (Krystkon – pozdrawiam) i ochronę tego prawa, utrzymanie go w mocy, a twórca systemu uznał, że jest to prawo nienaruszalne i święte, a stosowanie się do niego jest dobre – ale czy dla wszystkich? Co mają z tego prawa przedstawiciele klasy pracowników najemnych, a jakie korzyści mają z tego prawa przedstawiciele klasy posiadającej środki produkcji, albo jakie korzyści mają przedstawiciele klasy próżniaczej - wyżsi urzędnicy KRK?? Jak rozumie to prawo każdy pojedynczy przedstawiciel z wymienionych klas? No chyba, każdy inaczej. Każdy z nich inaczej rozumie to prawo, więc inaczej definiuje dobro i zło. Dla faszystów np. gnębienie żyda to czyste dobro, dla żyda gnębienie goja również. Taka to uniwersalna Prawda i Dobro.
Żeniec
Jeśli każdy z nas inaczej definiuje dobro i zło jako indywidualny, wewnętrzny fundament systemu moralnego to nie można wpasować nas w jednolity system wprowadzony dla grupy ludzi. Aby dostosować się do grupy musimy z własnego systemu zrezygnować, więc z wolnej woli również, bo pojmujemy dobro/zło inaczej niż twórca systemu dla grupy, który to dobro/zło zdefiniował i wymusił na innych uznanie swoich standardów. Mamy więc dysonans pomiędzy systemem moralnym jednostki, a systemem moralnym grupy. Postępując wbrew sobie, a zgodnie z interesem grupy muszę odrzucić wolną wolę lub uznać ją jako twór abstrakcyjny. Z tego powodu uważam, że system moralny i wolna wola nawzajem się wykluczają i Nasz wybór, jako przejaw wolnej woli traci "wartość" w ramach systemu moralnego. Z powodu relatywizmu to samo postępowanie może być uznane za dobre lub złe i jeśli człowiek kierując się wolną wolą postępuje czasem wbrew systemowi moralnemu to znaczy, że go nie akceptuje lub uważa go za twór sztuczny, nie ważny.
Każdy system tworzony przez człowieka jest niezupełny – matematyka, kodeks drogowy, systemy moralności. Każda podjęta decyzja w ramach i w zgodzie z systemem moralnym jest zawsze konieczna, nigdy przypadkowa. Jednak czasem pojawiają się decyzje sprzeczne i wtedy mamy do czynienia z początkiem końca systemu: budda, Jezus. Z tego powodu twierdzę, że „czarno-białe reguły systemów moralnych sprawdzają się tylko w większości przypadków i zawsze narodzi się taki jeden co powie o nieskończonej liczbie rozwiązań dla „jakości”, którą może być ten system moralny, więc system moralny jako zbiór rozwiązań jest zawsze niezupełny, tzn. nie rozstrzyga jednoznacznie każdego dylematu, niezupełny jak każda inna struktura ustalana/konstruowana przez człowieka i każda próba podejmowana przez człowieka stworzenia kodeksu czy teorii kończy się utworzeniem zbioru niezupełnego – matematyka, etyka. Porównanie mojego problemu z Twoją zagwozdką matematyczną to czysta rozrywka i tak właśnie przetłumaczyłem sobie Twój żart matematyczny na mój żart - etyczny.