[krystkon]

Poczucie dobra i zła istnieje. Wystarczy zjeść coś smacznego i obrzydliwego, żeby się o tym przekonać. Wystarczy pójść ścieżką prowadzącą do celu i na manowce, żeby to wiedzieć.
W ogólnym sensie dobrem jest to, co jest zgodne z naszą egzystencja a złem co w sprzeczności z nią i nie tyczy się to jedynie materii ale także czynności, bowiem osobę czyni nie tylko ciało lecz także czynność co przyjelo nazywać się umysłem lub duszą.

Nijak nie wyciąga nas to z relatywizmu, ponieważ każdego poczucie może być i bywa inne. Jeśli coś "zgodnego z egzystencją" jednego jest w konflikcie z czymś "zgodnym z egzystencją" drugiego, to co wtedy?

Na ale to już chyba wszyscy dobrze wiemy, że o żadnym uniwersalnym dobrze mowy być nie może.
Jest moje dobro i jest dobro twoje, oba mogą być ze sobą w sprzeczności i najczęściej tak bywa.
Jeśli jesteśmy że sobą zbieżni genetycznie i memetycznie, cielesnie i umysłowo, to jest szansa, że na pewnym poziomie ogólności adekwatnie do naszego podobieństwa nasze dobro będzie wspólne.