[zefciu]

Szczególnie na poziomie wybierania norm nadrzędnych, które można przyjąć całkowicie arbitralnie.

Jakoś tak się dzieje, że społeczeństwa ludzkie nie przyjmowały w toku historii całkowicie arbitralnych norm nadrzędnych, a przeciwnie – bardzo podobne, takie które umożliwiały trwanie ich cywilizacji.

Jeżeli próbujesz streścić wiarę chrześcijan do wiary w to, że "Bóg istnieje i im się objawił", to jest to oczywisty błąd

Jeśli jednak dopiszemy tam „...w Jezusie Chrystusie” to już mamy pełne streszczenie, z którego resztę można sobie wyprowadzić.

Oczywistym jest, że na początku nie zakładamy (a przynajmniej nie powinniśmy zakładać) prawdziwości całej religii

Zawsze coś tam musimy założyć na początku, żeby móc w ogóle przeprowadzić jakiekolwiek rozumowanie. Także światopogląd w pełni scjentystyczny opiera się na pewnych niedowodliwych założeniach.

Jeżeli nie znasz cech wyróżniających chrześcijan od innych grup religijnych, to trochę musi być niezręczne posługiwanie się przez Ciebie tym pojęciem np. w tej rozmowie.

Ależ ja znam te cechy, ale są to różne cechy, różnie dla różnych celów pojmowane. Dla celów dialogu ekumenicznego np. przyjmuje się jako kryterium decydujące trynitaryzm. Co wyklucza wiele grup, które uznają się za chrześcijan.

Tak samo jak dla innych. Szczególnie dla pana Abu sytuacja mogłaby się wydawać dość niestosowna, gdybyś nagle zaczął nazywać go chrześcijaninem.

Gdyby mnie ktoś nazwał katolikiem, to też moją pierwszą reakcję będzie iż się myli. A mimo to wyznaję co niedziela wiarę w „собо́рную це́рковь
” (Καθολικὴν Ἐκκλησίαν). Istnieje zatem różnica między tradycyjnymi nazwami, a szczegółami teologii.