[Vanat]

A czemuż to ma tak nie być?  Przecież "cechy umożliwiające skuteczne polowanie" mogą mieć wiele innych zastosowań. Na przykład pazury kota służą nie tylko do skutecznego łapania myszy, ale i do walki z innymi kotami, jak również do spierdzielania na drzewo przed psem.

Ale P. inaczej widzi motor ewolucji: 
Cytat z P. z 13.01.2-18: "Równie ważna jest konkurencja wewnątrzgatunkowa. Wśród drapieżników, ten, który jest najskuteczniejszym łowcą, ma tez największy sukces rozrodczy." i dalej cytat z 22.01.2018: "W każdym kolejnym pokoleniu gatunek drapieżników będzie mniej liczny, ale coraz sprawniejszy łowiecko – aż do wymarcia włącznie" 

Takiego konsensusu rzeczywiście nie ma, bo byłby to niezwykły Ko incydent, gdyby koty szablozębne wymarły akurat w czasie, gdy konkurować musiały z innym bardzo skutecznym drapieżnikiem. Ale nawet, jeśli nie wymarły z powodu "zbytniej skuteczności", to co by wykluczało taką możliwość?.

Nie nie ZaKocie, P. twierdzi, że gatunki te wymarły bo ich ewolucja je samozaorała:
Cytat z tekstu "Ważka w bursztynie" autorstwa P.: "Drapieżniki bowiem zbyt w polowaniu skuteczne, redukują tym samym swoją liczebność, zwiększając prawdopodobieństwo wymarcia, co spotkało liczne gatunki szablastozębnych kotów, czy gigantyczne rekiny – megalodony."

Śmierć kota jest wynikiem stosowania strategii "jeśli coś wielkiego zbliża się do ciebie prostopadle i jest oddalone o jakieś piec metrów,  to nie przejmuj się, zdążysz przebiec bez problemu".

I wszystko byłoby OK, gdyby Pilaster wierzył, że zachowania mogą być nieprzystosowawczym skutkiem ubocznym cech przystosowawczych. Np wierzyłby w altruistyczne zachowania, które byłyby skutkiem ubocznym empatii, która sama w sobie jest przystosowawcza bo pozwala odczytywać intencje innych osobników i wykorzystywać je do celów egoistycznych. P. jednak stanowczo uważa że coś takiego jest niemożliwe i altruizm nie może istnieć bo jest nieprzystosowawczy. Czyli wracając do naszego przykładu z kotami, zdaniem P. albo koty nie wskakują pod samochody, bo to nieprzystosowawcze a coś takiego istnieć w przyrodzie nie może, albo wskakują, ale jest to jakaś przystosowawcza strategia (np redukując ilość osobników, służą przetrwaniu krewniaków). 

Strategia legalisty nie na tym polega, że osobniki dzielą się po połowie,  ale na tym, że zasób przypada temu, kto jest "w prawie". W przyrodzie taką strategię przyjmują zwierzęta terytorialne, a terytorializm można uznać za zalążek prawa własności. Np. większosc ptaków nie bije się o dobre miejsce na gniazdo, wystarczy, że jego właściciel oznajmi "to moje" i jest to dla innych wystarczający powod, aby poszukać gdzie indziej.

Musze przyznać, że zastosowałem skrót myślowy, niezrozumiały dla osób niezapoznanych z publicystyka kolegi P. Kolega P. założył sobie, że jak wszyscy będą sobie wzajemnie ustępować to znajdą się w strefie "legalizmu". Z tego wynika, że P. utożsamia legalizm z obopólnym ustępstwem, choć w innych tekstach je odróżnia i ogólnie ma w tym temacie spory bałagan.  
Ale nawet pomijając tę kwestię i skupiając się jedynie na sposobie w jaki P. widzi strategię legalisty, to idąc dalej Twoim przykładem, twierdzi on, że każdy ptak stosujący strategię legalisty ma 50% szansy na zdobycie gniazda, bo sama natura legalizmu sprawia, że każdy ma równe szanse. A z tego co piszesz ptak, który przyleciał pierwszy ma 100% sansy na znalezienie gniazda, a każdy który przyleciał gdy wszystkie miejsca są już zajęte, 0%.