[zefciu]

Jeśli bohater nie wraca do swojego czasu, tylko musi normalnie poczekać, aż ten czas minie, to w takiej sytuacji model „naiwny” jest w zasadzie nieodróżnialny od modelu „wieloświatowego” (no chyba że mamy jakieś dodatkowe dane mówiące o realnym istnieniu wielu światów). Paradoks pamięci powstaje właśnie wtedy, gdy bohater „wraca”. Bo kto w takim razie jest pamiętany w okresie między wydarzeniami „zmienionym”, a punktem powrotu. Nie ma nikogo, kto to wszystko przeżył.