[zefciu]

Ciekawe są inne niż linearny sposoby postrzegania czasu w różnych kulturach.
Np. w kulturach inkaskich czas teraźniejszy biegnie równolegle do przeszłości i przyszłości i przy spełnieniu odpowiednich warunków (głównie psychoaktywnych) te trzy linie mogą się przenikać i zapętlać.
Z kolei w języku suahili nie ma typowych czasów gramatycznych, tylko powiązanie czynności z miejscem.
Kiedy chcesz powiedzieć "widzę", to musisz powiedzieć "widzę tu", a "widziałem" - "widzę tam".
Nie pamiętam, jak to jest z sytuacjami przyszłymi, muszę zajrzeć do rozmówek suahilsko-polskich, które kiedyś "kupuję tam"

Języków, w których nie ma kategorii czasu gramatycznego trochę jest. No i metafory czasu są również różne w różnych kulturach (np. przeszłość może być „przed”, a przyszłość „za”). Jednakże te najdodważniejsze koncepcje (że np. Indianie Hopi w ogóle nie mają pojęcia czasu) okazały się przereklamowane.