Witaj!
Cytat:Trudno nie wierzyć w nic, prawda? Nawet gdy się to bardzo mocno deklaruje. Instynkt wiary jest w człowieku tak silny z prostego powodu: cel tej wiary istnieje. Jesteśmy jak noworodki, które nic jeszcze o świecie nie wiedzą, ale instynktownie przeczuwają, że istnieje dla nich pokarm. Czysty ateizm w przyrodzie nie występuje, niezależnie od tego, jak gorąco będą dowodzić czegoś przeciwnego osoby mające się za ateistów. Nawet ta ich żarliwość temu przeczy. Przeczy temu ich zaangażowanie w projekty społeczne, przeczy nawet dowodzenie, że żadnej siły wyższej nie ma. Gdyby bowiem ktoś był naprawdę szczerze i do końca przekonany, że istniejemy wraz z całym światem jako dzieło przypadku i jesteśmy wynikiem przypadkowego zbiegu okoliczności, i że przychodzimy znikąd i donikąd zmierzamy, to nie obchodziłoby go kompletnie nic. Byłoby mu doskonale wszystko jedno. Nie widziałby najmniejszego powodu, aby walczyć o cokolwiek poza najwygodniejszym spędzeniem tych paru lat, zanim ponownie pogrąży się w nicości.
Nie widzę w tym sensu. Żyję bo sprawia mi to radość, więc czy to znaczy że wierzę w radość? Czy to że nie wierzę w istnienie Boga znaczy ze nie wierze w sens w życiu? To całkowicie wykluczające się pojęcia. Mogę sama sobie obrać cele w życiu. To, że ktoś obierze sobie za cel zostanie lekarzem chyba nie znaczy że ktoś kto nie obierze sobie tego celu nie będzie miał nic. Będzie miał inne cele. Może będzie chciał być po prostu szczęśliwy bez zagłębiania się w jakiekolwiek ideologie. Po co łączyć każdy aspekt swojego życia z wyznawaną religią? Przecież to, że ktoś jest za prawicą nie znaczy ze całe życie temu podporządkuje. Moze się tym kierować. A druga osoba nie będzie za żadną stroną bo polityka go nie interesuje. I co to znaczy, że nie ma po co żyć?
Cytat:Że co? Że on walczy o prawdę? A po co? Zresztą: cóż to jest prawda? – że tak zacytuję klasyka. Dla konsekwentnego ateisty nie miałaby żadnej wartości ani prawda, ani jakakolwiek słuszność, ani żadna idea, ani też jakakolwiek publiczna aktywność. Jeśli po tym epizodzie w świecie, który przypadkiem zaistniał i z przypadku funkcjonuje, nie ma nic, to też nic nie ma sensu.
wartości, moralność czy prawda nie biorą się z religii. Religia tylko może na nie wpłynąć.
.