Witaj!
Podstawowa zasada cywilizacji łacińskiej jest taka, że nie można być sędzią we własnej sprawie. Taka formuła ową zasadę łamie.
Przypuszczam, że masz dobre intencje, ale ten wątek może być niechcący zamianą w pojedynek, w którym jedna z drużyn, której bardzo zależy na zwycięstwie jest jednocześnie sędzią meczu.
Twoje deklaracje o zachowaniu obiektywizmu można co najwyżej skwitować gromkim śmiechem pomimo, że wierzę w Twoje szczere chęci.
To nie jest tak, że mój argument jest ważny wtedy i tylko wtedy jeśli Ty go uznasz.
Kolejną kwestią jest istota dyskusji, która została zamknięta.
Chodziło w niej o to, że nie istnieje żaden prawdziwie naukowy dowód na kulistość Ziemi i miała dać szansę komuś wykazać inaczej.
Nie jest też sprawiedliwym porównywać model wypracowywany przez 500 lat przez dziesiątki tysięcy ludzi z modelem wypracowywanym przez 1 rok przez kilku niezależnych myślicieli.
Nawet jeśli nie będę potencjalnie znał odpowiedzi na jakieś pytanie, czy nie będę w stanie przedstawić modelu ilościowego - nie znaczy, że nie mam racji.
Następny problem to kształt Ziemi. Mało kto w ogóle rozumie, że dyskusja nie dotyczyła bezpośrednio płaskiej Ziemi, lecz płaska Ziemi jest pewnym symbolem logicznego myślenia i uczciwości intelektualnej.
Generalnie pomysł zmienienia zasad dyskusji uważam za analogiczny do sytuacji, w której członek Platformy Obywatelskiej będzie recenzował opinie członka PIS po debacie między nimi i decydował o tym czy to on wygrał ową debatę czy też jego przeciwnik.
Już na dzień dobry (na start) Twoje podsumowanie zdaje się być stronnicze, chociaż możesz nawet nie zdawać sobie z tego sprawy.
Pozostają jeszcze kwestie psychologiczne - napisałeś kiedyś, że choćby nie wiem co nie przyjmiesz żadnych argumentów za tym, że światło zagina się do góry, nawet takich, które się jeszcze nie pojawiły.
Wiadomo, że gdybyś przyjął, to byś jednocześnie musiał uznać, że Ziemia nie jest kulą.
Przedstawiłem, mam wrażenie, co najmniej kilkanaście przesłanek za tym, że światło może zaginać się zwyczajowo do góry - i nie uwzględniłeś, nie wspomniałeś o żadnej.
Podważam też ocenianie kształtu Ziemi na podstawie tego co widzimy na niebie.
Dlaczego?
![[Obrazek: HkBG2KK.jpg]](https://i.imgur.com/HkBG2KK.jpg)
Załóżmy, że nic nie wiesz o tym, iż przyglądasz się na ścianę przez szklankę z wodą.
Niech ta ściana symbolizuje nasze niebo.
Widzisz tylko jakieś biało-czarne, kuliste pasy i próbujesz na tej podstawie wyciągać wnioski o niebie.
Myślisz, że będą słuszne?
Przypuśćmy też, że ktoś tą szklanką zaczął kręcić i przesuwać. Ty będziesz widział niebo jako przesuwający się zygzakiem "wąż" i uznasz, że ruch Ziemi jest sinusoidowy.
A tak naprawdę ani ściana się nie rusza, ani Ty się nie poruszasz, ani podłoże, na którym stoisz się nie porusza.
Po prostu nie znając wszystkich faktów o tym co tworzy projekcję kosmosu - jest skrajnie nieprawdopodobnym abyś wyciągnął prawidłowe wnioski.
Możesz sobie nawet biały pasek nazwać "drogą mleczną".
Nieważne jaką historię do tego dorobisz i jak będziesz z tego dumny - prawdopodobnie cała koncepcja będzie błędna pomimo pozornej zgodności z obserwacją.
A teraz wyobraź sobie dodatkowy czynnik. Nie ma tam ściany ,lecz sferyczne lustro, które tę ścianę znajdującą się w zupełnie innym miejscu odbija. I co teraz?
Podsumowując : argument "z nieba" należy uznać za argument "z d..y".
Należy też zauważyć, że marszruta gwiazd po nieboskłonie nie zgadza się z konceptem kulistej Ziemi. I tak się mierzy refrakcję.
Każdą niezgodność z modelem kulistej Ziemi nazywa się jakimś zjawiskiem, niepotwierdzonym naukowo, przedstawia się je w postaci liczbowej i następnie się twierdzi, że właśnie ta niezgodność jest dowodem naukowym na istnienie danego zjawiska.
I uwaga, chociaż refrakcja jest faktem - nie ma żadnego powodu, żeby oceniać jej wartość przez pryzmat niezgodności z modelem kulistej Ziemi.
Za fakty należy uznawać tylko takie zjawiska, które zostały udowodnione w zupełnej niezależności do konceptu kulistej Ziemi, np. laboratoryjne, drobne fakciki
Stronniczość argumentów jest nazbyt widoczna.
Model kulistej Ziemi nie zgadza się z obserwacjami. Gdyby model kulistej Ziemi powstał dzisiaj jako alternatywa dla płaskiej czy wklęsłej Ziemi natychmiast by został odrzucony.
x Dane sejsmiczne przeczą kulistości Ziemi
x Siła grawitacji nie ma żadnego potwierdzenia w faktach - oddziaływania elektrostatyczne lepiej tłumaczą ruchy ciał niebieskich, a siły bezwładności lepiej tłumaczą fakt, że wszystko ściągane jest ku powierzchni.
x Model heliocentryczny nie tłumaczy zachowania gwiazd i kosmosu - wymagane jest istnienie ciemnej materii, które znów nie ma żadnego potwierdzenia w faktach.
x Model kulistej Ziemi nie potrafi prawidłowo przewidzieć zjawisk - np. myli się o 14 dni w sprawie pojawienia się Słońca na Antarktydzie
x Wypukłość Ziemi nie ma żadnego potwierdzenia w naukowym badaniu - żadnego dowodu naukowego na istnienie krzywizny Ziemi
x Wypukłość Ziemi przeczy zmysłom - tzn. żądania uznania siebie na wiarę, wbrew faktom naukowym i wbrew odczuciom zmysłowym.
x Model kulistości Ziemi jest fałszowany. Tzn. istnieje szereg wskazówek i dowodów na to, że istnieje pewna zmowa między różnymi agencjami kosmicznymi i nagminne fałszowanie danych zdjęciowych i materiałów wideo.
Gdy wiemy, że za modelem kulistości Ziemi stoją oszuści próbując go uprawdopodobnić - przynosi to odwrotny skutek.
Motyw oszustwa też jest oczywisty. Gdyby odkryć teraz prawdę upadłyby prawdopodobnie wszystkie rządy na świecie, a do tego co roku wysysane są gigantyczne biliony dolarów na badania kosmosu, np. wysyłanie sond na Plutona.
Prosty wybór - utrzymywać ludzi w fałszu i zarabiać miliardy, czy powiedzieć im prawdę i stracić wszystko, być może nawet łącznie z życiem.
Tylko dlatego, że model kulistości Ziemi został wymyślony zanim odkryto te fakty - zanim odkryto sejsmografy, zanim odkryto elektromagnetyzm, zanim opisano siły bezwładności, zanim zrozumiano, że światło się zagina w atmosferze - tylko dlatego funkcjonuje do dzisiaj.
Gdyby wymyślono go po tych odkryciach - nie byłoby żadnego powodu, aby go uznawać.
Przypuszczam, że masz dobre intencje, ale ten wątek może być niechcący zamianą w pojedynek, w którym jedna z drużyn, której bardzo zależy na zwycięstwie jest jednocześnie sędzią meczu.
Twoje deklaracje o zachowaniu obiektywizmu można co najwyżej skwitować gromkim śmiechem pomimo, że wierzę w Twoje szczere chęci.
To nie jest tak, że mój argument jest ważny wtedy i tylko wtedy jeśli Ty go uznasz.
Kolejną kwestią jest istota dyskusji, która została zamknięta.
Chodziło w niej o to, że nie istnieje żaden prawdziwie naukowy dowód na kulistość Ziemi i miała dać szansę komuś wykazać inaczej.
Nie jest też sprawiedliwym porównywać model wypracowywany przez 500 lat przez dziesiątki tysięcy ludzi z modelem wypracowywanym przez 1 rok przez kilku niezależnych myślicieli.
Nawet jeśli nie będę potencjalnie znał odpowiedzi na jakieś pytanie, czy nie będę w stanie przedstawić modelu ilościowego - nie znaczy, że nie mam racji.
Następny problem to kształt Ziemi. Mało kto w ogóle rozumie, że dyskusja nie dotyczyła bezpośrednio płaskiej Ziemi, lecz płaska Ziemi jest pewnym symbolem logicznego myślenia i uczciwości intelektualnej.
Generalnie pomysł zmienienia zasad dyskusji uważam za analogiczny do sytuacji, w której członek Platformy Obywatelskiej będzie recenzował opinie członka PIS po debacie między nimi i decydował o tym czy to on wygrał ową debatę czy też jego przeciwnik.
Już na dzień dobry (na start) Twoje podsumowanie zdaje się być stronnicze, chociaż możesz nawet nie zdawać sobie z tego sprawy.
Pozostają jeszcze kwestie psychologiczne - napisałeś kiedyś, że choćby nie wiem co nie przyjmiesz żadnych argumentów za tym, że światło zagina się do góry, nawet takich, które się jeszcze nie pojawiły.
Wiadomo, że gdybyś przyjął, to byś jednocześnie musiał uznać, że Ziemia nie jest kulą.
Przedstawiłem, mam wrażenie, co najmniej kilkanaście przesłanek za tym, że światło może zaginać się zwyczajowo do góry - i nie uwzględniłeś, nie wspomniałeś o żadnej.
Podważam też ocenianie kształtu Ziemi na podstawie tego co widzimy na niebie.
Dlaczego?
Załóżmy, że nic nie wiesz o tym, iż przyglądasz się na ścianę przez szklankę z wodą.
Niech ta ściana symbolizuje nasze niebo.
Widzisz tylko jakieś biało-czarne, kuliste pasy i próbujesz na tej podstawie wyciągać wnioski o niebie.
Myślisz, że będą słuszne?
Przypuśćmy też, że ktoś tą szklanką zaczął kręcić i przesuwać. Ty będziesz widział niebo jako przesuwający się zygzakiem "wąż" i uznasz, że ruch Ziemi jest sinusoidowy.
A tak naprawdę ani ściana się nie rusza, ani Ty się nie poruszasz, ani podłoże, na którym stoisz się nie porusza.
Po prostu nie znając wszystkich faktów o tym co tworzy projekcję kosmosu - jest skrajnie nieprawdopodobnym abyś wyciągnął prawidłowe wnioski.
Możesz sobie nawet biały pasek nazwać "drogą mleczną".
Nieważne jaką historię do tego dorobisz i jak będziesz z tego dumny - prawdopodobnie cała koncepcja będzie błędna pomimo pozornej zgodności z obserwacją.
A teraz wyobraź sobie dodatkowy czynnik. Nie ma tam ściany ,lecz sferyczne lustro, które tę ścianę znajdującą się w zupełnie innym miejscu odbija. I co teraz?
Podsumowując : argument "z nieba" należy uznać za argument "z d..y".
Należy też zauważyć, że marszruta gwiazd po nieboskłonie nie zgadza się z konceptem kulistej Ziemi. I tak się mierzy refrakcję.
Każdą niezgodność z modelem kulistej Ziemi nazywa się jakimś zjawiskiem, niepotwierdzonym naukowo, przedstawia się je w postaci liczbowej i następnie się twierdzi, że właśnie ta niezgodność jest dowodem naukowym na istnienie danego zjawiska.
I uwaga, chociaż refrakcja jest faktem - nie ma żadnego powodu, żeby oceniać jej wartość przez pryzmat niezgodności z modelem kulistej Ziemi.
Za fakty należy uznawać tylko takie zjawiska, które zostały udowodnione w zupełnej niezależności do konceptu kulistej Ziemi, np. laboratoryjne, drobne fakciki
Stronniczość argumentów jest nazbyt widoczna.
Model kulistej Ziemi nie zgadza się z obserwacjami. Gdyby model kulistej Ziemi powstał dzisiaj jako alternatywa dla płaskiej czy wklęsłej Ziemi natychmiast by został odrzucony.
x Dane sejsmiczne przeczą kulistości Ziemi
x Siła grawitacji nie ma żadnego potwierdzenia w faktach - oddziaływania elektrostatyczne lepiej tłumaczą ruchy ciał niebieskich, a siły bezwładności lepiej tłumaczą fakt, że wszystko ściągane jest ku powierzchni.
x Model heliocentryczny nie tłumaczy zachowania gwiazd i kosmosu - wymagane jest istnienie ciemnej materii, które znów nie ma żadnego potwierdzenia w faktach.
x Model kulistej Ziemi nie potrafi prawidłowo przewidzieć zjawisk - np. myli się o 14 dni w sprawie pojawienia się Słońca na Antarktydzie
x Wypukłość Ziemi nie ma żadnego potwierdzenia w naukowym badaniu - żadnego dowodu naukowego na istnienie krzywizny Ziemi
x Wypukłość Ziemi przeczy zmysłom - tzn. żądania uznania siebie na wiarę, wbrew faktom naukowym i wbrew odczuciom zmysłowym.
x Model kulistości Ziemi jest fałszowany. Tzn. istnieje szereg wskazówek i dowodów na to, że istnieje pewna zmowa między różnymi agencjami kosmicznymi i nagminne fałszowanie danych zdjęciowych i materiałów wideo.
Gdy wiemy, że za modelem kulistości Ziemi stoją oszuści próbując go uprawdopodobnić - przynosi to odwrotny skutek.
Motyw oszustwa też jest oczywisty. Gdyby odkryć teraz prawdę upadłyby prawdopodobnie wszystkie rządy na świecie, a do tego co roku wysysane są gigantyczne biliony dolarów na badania kosmosu, np. wysyłanie sond na Plutona.
Prosty wybór - utrzymywać ludzi w fałszu i zarabiać miliardy, czy powiedzieć im prawdę i stracić wszystko, być może nawet łącznie z życiem.
Tylko dlatego, że model kulistości Ziemi został wymyślony zanim odkryto te fakty - zanim odkryto sejsmografy, zanim odkryto elektromagnetyzm, zanim opisano siły bezwładności, zanim zrozumiano, że światło się zagina w atmosferze - tylko dlatego funkcjonuje do dzisiaj.
Gdyby wymyślono go po tych odkryciach - nie byłoby żadnego powodu, aby go uznawać.