[Maciej1]

Maciej1 napisał(a):  Nie, muszą być. Tam gdzie jest gradient/warstwowośc, tam muszą być. A jeśli tego nie rozumiesz, to dziwne.

Nie muszą. Twierdzenie, że muszą, wypadałoby dowieść.

Ale przecież to jest (nawet intuicyjna) oczywistość. Mam dowodzić oczywistości ? Jeśli promienie wychodzące z różnych miejsc obiektu (tu: góra/dół) biegną przez różne optycznie ośrodki, to musi zachodzić zniekształcenie w odwzorowaniu (na obrazie, zwłaszcza w proporcjach wewnętrznych obiektu). To oczywistość.

A czy ja mówię, jak się mierzy? Mówię, z czego by wynikało, gdyby zachodziło. I jakbyś nie zauważył, "sąsiednie" wziąłem w cudzysłów, bo zdaję sobie sprawę, że to nie jest ścisłe określenie.

Masz tu ściśle:
Niech Ψ(φ) będzie zależnością kąta odchylenia promienia przez refrakcję od kąta, jaki promień tworzy z poziomem przy oku obserwatora. Zniekształcony obraz otrzymamy pod kątami, pod którymi Ψ′=dΨdφ≠0. Konkretnie, stosunek wymiarów na obrazie do wymiarów rzeczywistych będzie wynosił 1+Ψ′(φ)

Ale nie to jest najważniejsze. To (zmiana wymiarów na obrazie do wymiarów rzeczywistych) oznacza pomniejszenie/powiększenie (na obrazie). Lecz to nie jest najważniejsze. Najważniejsza jest zmiana proporcji wewnętrznych obiektu, bo to ona w sposób (w zasadzie, czyli praktycznie) jednoznaczny dowodzi istnienia warstwowości/gradientu (że promienie np. z góry obiektu biegły przez inny pod względem optycznym ośrodek, niż promienie z dołu obiektu).
Jeżeli takiej zmiany (jw.) nie ma => promienie (z różnych części obiektu) biegły przez taki sam (pod względem optycznym), czyli zachowujący się (optycznie)  tak samo ośrodek. [Co w praktyce oznacza: biegły prostoliniowo. Ponieważ alternatywą jest: "zbudowało się z przypadku w powietrzu precyzyjne urządzenie optyczne"]

A zatem: widok całkowicie zgodny z płaską ziemią i prostolinijnym biegiem promieni swiatła.

Dyskusyjne, ale nawet niech Ci będzie. To akurat kiepsko dla Ciebie, bo jest w miarę pewne, że bieg promieni światła nie był prostoliniowy (btw, "prostolinijny" znaczy odrobinę co innego).

Nieprawda. Z samego obrazu można wyciągać wnioski na temat biegu promienia światła (czyli optycznej jednorodności ośrodka). Jeśli widać bez zniekształceń (zwłaszcza proporcji wewnętrznych obiektu) => promienie biegły po prostej LUB "zbudowało się z przypadku, wskutek przypadkowego mieszania czynnikami fizycznymi w powietrzu precyzyjne urządzenie optyczne". Ponieważ to drugie jest w oczywisty sposób skrajnie nieprawdopodobne, to zachodzi to pierwsze. A to oznacza, że jeśli widać "ładnie" (bez zniekształceń, zwłaszcza proporcji wewn. obiektów) i widać jakby ziemia była płaska (jak na moich obserwacjach) to znaczy, że ziemia jest płaska.

Mógłby być, gdyby temperatura nad wodą spadała z wysokością o ok. 0,037 stopnia na metr, co jest raczej mało prawdopodobne w stosunkowo ciepły dzień nad mazurskim jeziorem.

A to skąd wziąłeś?

I to jest tak naprawdę sedno, na które należy zacząć kłaść nacisk: Twoje zdjęcia są bezwartościowe w kwestii rozstrzygania kształtu Ziemi bez dodatkowych danych o temperaturze powietrza.

Znajomość "temperatury" jest tak samo niepotrzebna jak np. znajomość "średniego promieniowania jonizującego". Ponieważ z samego obrazu można wyciągać wnioski. Gdyż oglądany obraz to jest funkcja, odwzorowanie, precyzyjne przekształcenie (czego Ty zdaje się nie rozumiesz). 
Czyli: łatwo jest zepsuć (tu obraz), to jest zniekształcić obiekty (ich proporcje, położenie na obrazie) wskutek przypadkowego doboru czynników fizycznych. Natomiast jest praktycznie niemożliwe idealne zasymulowanie "z przypadku" obrazu bez zniekształceń (zwłaszcza proporcji wewn. obiektów i układu obrazu) takiego jak na płaskiej ziemi, ale na "ziemi kulistej".
Krótko: przypadek psuje, przypadek nie buduje. To są oczywistości logiczne.

I tak jeszcze dla powtórzenia: Twoje gadanie, że "jak wieje, to powietrze jest jednorodne" to nic więcej, jak machanie rękami. W najlepszym wypadku mooooże uzyskasz wyrównanie temperatury.

Nie. to nie jest "machanie rękami". To jest prawda. Intensywne mieszanie ośrodka wyrównuje temperaturę, ujednolica ośrodek pod względem temperatury. Sprawdź empirycznie mieszając wodę w szklance.

Ciśnienie zawsze z wysokością będzie spadało - no nie da się inaczej, im jesteś wyżej, tym mniejszy słup powietrza zostaje nad Tobą. Więc co nie zrobisz, jakaś zmienność współczynnika załamania z wysokością zostanie, i koniec, masz refrakcję atmosferyczną. Niewielką, bo niewielką, ale w analizie takich zdjęć cholernie istotną.

Nieprawda. Jest to zupełnie nieistotne. Różnice w gęstości powietrza (wynikające z różnic wysokości rzędu kilku metrów) są w tej kwestii zupełnie nieistotne. Tego rodzaju różnice nie powodują praktycznie żadnych zmian właściwości optycznych ośrodka. [I przecież jesteś tego świadom, bo gdyby było inaczej, to już byś "rozklepał" moje obserwacje podstawiając odpowiednie dane do swego modelu, który bazuje właśnie na różnicy wysokości.]
Większe znaczenie ma wilgoć kisząca się nad wodą. Ale ta wilgoć jest także ujednolicona w sytuacji gdy wieje silny wiatr (intensywne mieszanie ośrodka). Stąd w warunkach o których ja mówię (małe różnice wysokości, niezbyt wielki dystans, zimno i intensywny wiatr) widać jak na dłoni, że ziemia najpewniej jest płaska. Twoja niechęć do tego logicznego wniosku jest bez żadnego znaczenia.

Z tego co napisałem (warunki jw.) wynika np. że na ogół w "rejonach zimnych" (północ, południe ziemi) łatwiej i częściej jest zaobserwować, że ziemia najpewniej jest idealnie płaska.  [Gdy zimno- to woda mniej paruje=> mniej wilgoci się kisi nad wodą. Gdy wieje intensywnie => kisząca się wilgoć i tak zostaje w miarę jednorodnie wymieszana (w warstwie kilku-kilkunastu metrów nad powierzchnią)=> ośrodek optycznie jednorodny => widać "ładnie", bez istotnych zniekształceń (zwłaszcza proporcji wewnętrznych obiektu)]

Na przykład:

https://www.youtube.com/watch?v=wa7o-dXR4z4&t=0s

Obserwacja Schneebergu jest całkowicie niezgodna z kulistą ziemią, tak jak Ci to udowodniłem

Jedyne, co mi udowodniłeś, to że albo nie rozumiesz, albo ignorujesz, co do Ciebie piszę. Pokazałem liczby, pokazałem sposób ich uzyskania. Zgodność z kulistą Ziemią z refrakcją: dobra. Zgodność z płaską Ziemią albo kulistą bez refrakcji: rzędy wielkości różnicy.
To zdjęcie jest jednym z najlepszych dowodów w obu wątkach o płaskiej Ziemi, że pierdolicie, Hipolicie.

No cóż. Piszesz o samym sobie. Nie ma żadnej zgodności z "kulistą ziemią" i refrakcją według Twego modelu. I jest dziwne, że tego nie rozumiesz.
Najdziwniejsze jest to, że upierasz się przy własnym błędzie pomimo, że Ci go wskazałem. Jeszcze raz Ci przypominam: przykładasz prawdziwą miarę (kątową, poziomą) do obrazu zniekształconego co do proporcji w pionie i stąd wyciągasz fałszywy wniosek o "zgodności ilościowej". Zdumiewające.
Obraz w pionie jest spłaszczony i zniekształcony co do proporcji wewnętrznych obiektów (w pobliżu linii horyzontu). Po pierwsze Ci to udowodniłem pokazując profil terenu i porównując ze zdjęciem. Po drugie (to jest mniej ważne) wynika to (spłaszczenie, zniekształcenie proporcji)  nawet z Twojego modelu.

Coś tam wiadomo. Wiesz, istnieją również ludzie, którzy żyją w miarę blisko miejsca startu.

No i …? I cóż zatem ?
[A być może jakaś tam rakieta wystartowała? Czy ja to kwestionuję ? Jakbyś nie zrozumiał: ja kwestionuję Twoją interpetację obrazu, że "to gazy z rakiety"]

Jest dużo obserwacji z różnych miejsc, które są zgodne ze startem z poligonu Kapustin Jar. Nie ma najmniejszych podstaw, by twierdzić, że jest tu jakieś kłamstwo.

Ależ oczywiście, że są podstawy. Rosjanie (razem z Amerykańcami) kłamią w kwestii "podboju kosmosu". Patrz liczne internetowe dowody. I najważniejsze: ziemia nie jest "kulą o promieniu ok. 6371-6378 km"- sprawdź przez własną obserwację, w terenie.

A skąd Ty wiesz co się stało i co tu widać ? A może tu widać rozchodzącą się w przestrzeni eksplozję pod sklepieniem niebieskim ?

Taaaaak.
Dobra, to nie wymaga nawet żadnego mojego komentarza. Ten wątek możemy zakończyć.

Ale czemu zakończyć? Przecież pokazany filmik wygląda właśnie jak eksplozja "czegoś", gdzieś w przestrzeni (mówiąc ogólnie). Teza, że to "gazy z rakiety" jest niepoważna. Czy gazy rozchodzą się kuliście ? Bo eksplozja- tak, rozprzestrzenia się kuliście i szybko (mniej więcej tak jak to wyliczyłeś, dla płaskiej ziemi).

Nie. Ta triangulacja oparta jest dokładnie na jednym założeniu: że program Stellarium dobrze wylicza kąty, pod jakimi widać gwiazdy z różnych miejsc na Ziemi. Tylko tyle.

Ale Ty nie zrozumiałeś co ja napisałem. Nie chodzi o to czy triangulacja jest poprawna, czy niepoprawna. Lecz o to, że jeżeli na powierzchni (płaskiej oczywiście) ziemi coś Ci się dobrze strianguluje przy użyciu modelu kulistego ziemi, to: 1. wcale nie dowodzi tego, że ziemia jest kulista 2. wcale nie dowodzi tego, że "obiekty niebieskie" prawidłowo umieściłeś w przestrzeni i to "wokół kulistej ziemi".

A to jest akurat całkiem uzasadnione założenie - to, pod jakimi kątami widać gwiazdy z różnych miejsc na Ziemi jest bardzo solidnie pomierzone. Znajdź astronoma, który Ci powie, że takie Stellarium jest słabym narzędziem do sprawdzenia pozycji z gwiazdy z dokładnością do 0,1 stopnia. Albo lepiej, skoro tak lubisz własne obserwacje, powychodź sobie nocą i poporównuj dane ze Stellarium z tym, co zobaczysz na niebie. Daj znać, jak znajdziesz jakąś niezgodność - to nie powinno być trudne, jeśli Stellarium wysysa dane z palca, nie? Powodzenia.

Ale ja nie kwestionuję poprawności kątów pod jakimi ogląda się "obiekty niebieskie" z różnych miejsc ziemi. Ja podkreślam to czego Ty zdaje się nie możesz pojąć: że z danych na temat tego "pod jakimi katami widać" (te "obiekty niebieskie", czyli światła nieba) nie możesz powiedzieć nic pewnego na temat rzeczywistego położenia tych obiektów w przestrzeni!

[Nawet nie możesz powiedzieć czy te obiekty w ogóle istnieją jako obiekty materialne, czyli będące czymś więcej, niż światłami/obrazami.]