[Fizyk]

No ale przecież obrót musi być o stały kąt! Czyli np. kąt H'CI' musi być wynikiem obrotu (kąta HCI) o taki sam kąt co na przykład obrót kąta ICJ (do kąta I'CJ'). Jeżeli bowiem obrót nie będzie o stały kąt dla każdego z zaznaczonych, a odpowiednich kątów, to nie ma mowy o proporcjonalności odwzorowania (na obrazie " w oku") wektora u.

Zasadniczo napisałeś prawdę i wywód prowadzący do tego jest poprawny. A jednak nadal popełniasz duży błąd!

Ale czy obrót o stały kąt jest możliwy w sytuacji istnienia gradientu (optycznego) wzdłuż osi wektora u według Twego modelu ? Oczywiście nie. Bo z definicji i istoty gradientu (jak w Twym modelu) wynika, że np. promień wychodzący z punktu D (dół wektora) odchyli się (od toru prostego) o kąt inny, niż promień wychodzący z punktu E (szczyt wektora).

Nawet tu najprawdopodobniej masz rację (choć tak gwoli ścisłości to nie sprawdzałem, ale zdziwiłbym się, gdyby było inaczej).

A zatem, wniosek (który jest w zasadzie oczywistością dla człowieka rozumnego): Jeżeli na obrazach, o których mowa (o które toczy się spór) widać bardzo ładnie i widać bez zmiany proporcji obiektów, to z tego wynika, że promienie w powietrzu biegły po prostej, ośrodek (powietrze) był jednorodny optycznie.

No i to już jest, kurde, nieprawda. A Twój błąd jest bardzo prosty: stawiasz znak równości między "nie widać zniekształceń proporcji" a "nie ma zniekształceń proporcji".

Zadam Ci więc dwa pytania:
1. Jak duże musi być zniekształcenie proporcji, żeby było widoczne? I uprzedzam, że odpowiedź "każde zniekształcenie jest widoczne" nie będzie akceptowana. Nie zauważysz np. zniekształcenia o 0,0001% bez cholernie precyzyjnej aparatury (a i z taką aparaturą pewnie nie, bo zginie w szumie), choćbyś bardzo chciał.
2. Jak duże zniekształcenie wynika z refrakcji atmosferycznej takiej, jaką ja modeluję?

Odpowiedzi na te dwa pytania dadzą Ci wyjaśnienie, dlaczego Twoje twierdzenia "ze zdjęć widać, że światło rozchodziło się po prostych" są bezpodstawne.

Ale tu nie chodzi o "parę wodną" tylko o wilgoć nadwodną, która kisi się nad wodą (często). Para wodna jest to gaz. A ja mówię o wilgoci nadwodnej, to jest o aerozolu z mikrokropelek wody (o średnicy w mikronach), czyli o mieszaninie wody z powietrzem lub o "rozcieńczonej wodzie" (albo "zagęszczonym powietrzu"). Woda paruje => para skrapla się na mikrocząstkach wiszących nad wodą lub na samym zimnym powietrzu => powstaje "pyłek wodny" unoszący się w powietrzu. Aerozol. Mikrokropelki wody (rzędu mikronów). Nie opadające szybko, bo są "pyłkiem", ale wiszące w powietrzu w powietrzu nadwodnym, bo lekkie.

Taki aerozol daje dość zauważalne zjawisko. Nazywa się je "mgłą". Brak mgły oznacza, że w powietrzu nad wodą mamy co najwyżej parę wodną.

Więc nie rozumiem. Film z ludźmi okazującymi emocje ma być dowodem ? Bo "nie da się odgrywać emocji" ? Bo "nie znaleźliby na całym świecie kilkudziesięciu aktorów dobrze odgrywających taką scenkę" ?
Bo jeżeli nie, to po co mi ten filmik pokazałeś ? I po co napisałeś taki komentarz, nakazując mi patrzeć ?

A myślałem, że to ja jestem na spektrum autyzmu.
Tamta moja wypowiedź najzwyczajniej w świecie nie była na poważnie.