[matsuka]

Ta witamina nie jest wegańska, syntetyzuje się ją z użyciem bakterii, pochodzących z układu pokarmowego przezuwaczy.

Nie interesowałem się tym jak produkowana jest witamina B12, ale jestem przekonany, że zwierzęta nie muszą ginąć, aby można ją było wytworzyć syntetycznie.

Poza tym dieta wegetariańska to nie to samo co wegańska. Okazuje się, że witamina B12 występuje choćby w jajkach, więc wegetarianin może spokojnie i naturalnie otrzymać wszystkie potrzebne witaminy w pożywieniu.

Nie wiem, czy mięso szkodzi zdrowiu. Mnie osobiście nie szkodzi, a wręcz przeciwnie, dieta mięsna mi bardzo służy, szczególnie pod względem psychicznym.

Batoniki czekoladowe, palenie papierosów czy branie ekstazy też mogą poprawiać nastrój, czy stan psychiczny, co nie znaczy, że są zdrowe.

Co z badaniami, które wskazują na związek pomiędzy dietą wegetariańską a zaburzeniami psychicznymi?
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3466124/
Nie wynika z tego, że dieta wegetariańska powoduje te zaburzenia, ale idzie z nimi w parze. Do mnie to przemawia.

Na pewno istnienie statystyczny związek pomiędzy pedofilem, a zawodem księdza. Czy to znaczy, że nie należy być księdzem bo to grozi zaburzeniami na tym punkcie? Nie sądzę.

Osoby wrażliwe, emocjonalne, empatyczne w ogóle są bardziej narażone na depresję, a to właśnie taki rodzaj ludzi szczególnie czuły jest na krzywdę nie tylko ludzi, ale i zwierząt.

Związek wegetarianizmu z depresją jest więc oczekiwany, ale niekoniecznie z powodu diety.

Wegetarianizm może też spowodować niedobory żelaza, co powoduje gorsze wchłanianie się substancji odżywczych, ale to tylko moja intuicja, niepotwierdzona niczym.

Na wszelki wypadek jednak zacząłem ostatnio suplementować się żelazem i kilkoma innymi minerałami/pierwiastkami.

Zauważyłam, że ideologiczny wegetarianizm towarzyszy często światopoglądowi ateistycznemu, lewicowemu.

Jestem wegetarianinem o mocno prawicowych poglądach, dla którego na pierwszym miejscu jest Bóg.

Jedynym innym wegetarianinem jakiego znam, jest jeden z moich najlepszych przyjaciół - ultra-lewicowy ateista. Komunista utopijny.

Ta skrajna różnica poglądów nam w ogóle nie przeszkadza. Jednak osoby o lewicowych poglądach są zwykle bardziej wrażliwe na krzywdę ludzką, więc wegetarianizm wśród nich powinien być bardziej rozpowszechniony.

Twoja obserwacja może być słuszna, ale też moim zdaniem jest to naturalne.

Nie postrzegam zabijania zwierząt na mięso jako antywartości. Lew też się nie cacka z antylopą, nie dlatego że jest zły i okrutny, tylko dlatego, że taka jego natura. A my też mamy w sobie ten pierwiastek zwierzęcy i powinniśmy go szanować.

Naturą lwa jest jedzenie mięsa, naturą owsika jest penetrowanie odbytu. Ludzie mają narzędzia i do tego i  do tego. Pytanie brzmi czy jesteśmy lwami, owsikami czy ... ludźmi.

Świat skażony grzechem jest wpisany w plan Stwórcy. Człowiek dojrzewa do zbawienia w grzechu, w cierpieniu. A sprawiedliwość nastanie dopiero na końcu czasów. Zdecyduje o tym Bóg, a nie człowiek. Wszelkie próby stworzenia przez człowieka Raju na ziemi kończą się katastrofą.

Bóg działa przez Nas, nie inaczej. Jeśli chcemy możemy być jego narzędziami. Robimy tak (świadomie lub nieświadomie) wtedy, gdy przejawiamy naszym zachowaniem sprawiedliwość na Ziemi.

Twoja logika w tym zakresie jest logiką katolików - przewrotną i pokrętną. Nikt nie powinien wprowadzać sprawiedliwości i dobra na Ziemi, bo jest to grzech. Może to zrobić tylko Bóg na końcu czasów.

Wniosek : pozwolić złu rządzić światem, ze złem nie walczyć, nadstawiać mu drugi policzek. Cierpienie jest dobre. Należy być biernym.

Niestety wszystkie te straszne wnioski wynikają wprost z teologii katolickiej i są moim zdaniem całkowicie błędne.

Wybicie się ponad zwierzęce popędy nie oznacza wyzbycia się tych popędów. Człowiek nie jest zwierzęciem, ale bez zaspokojenia zwierzęcych potrzeb, nie może być człowiekiem. Nie bez przyczyny te najbardziej prymitywne potrzeby są na piramidzie Maslowa umieszczone na samym dole (fundamencie).

Według mnie jesteśmy częścią przyrody - jednym wielkim organizmem żywym, który czasem przejawia się jako człowiek a czasem jako flora i fauna.

Wejście na ten poziom powszechnego zrozumienia, że krzywdząc niewinne zwierzęta krzywdzi się siebie jest dopiero przed nami.

Krzywdzenia niewinnych istot nie postrzegam jako grzechu za który idzie się do piekła, lecz jako przejaw właśnie braku świadomości.

To jest tak, jak niszczenie własnej wątroby alkoholem.

Nasze religie odseparowały nas od przyrody, czyli od nas samych - dlatego pozwoliły nam krzywdzić i niszczyć florę, zatruwać wody, powietrze, mordować zwierzęta.

A wszystko podlały ciepłym sosem przyzwolenia bożego na wszelką niesprawiedliwość, proponując nam wyjaśnienie, że zło jest dobre, bo jest częścią bożego planu.

Owoce takiego rozumowania jak powyższe są oczywiście zgniłe, co wiele mówi o kilku religiach, które je przyniosły w pakiecie.