[Fizyk]

Poszperałem trochę i jest to zdjęcie z miejscowości Howden, Tasmania, Australia.
Odległość od koła podbiegunowego jakieś 2600 km. i widać stamtąd zorzę zawieszoną na wysokości 100km., co jest fizycznie niemożliwe (przyjmując mainstreamowy model Ziemi wypukłej). A widać ją nie ledwo-ledwo, ale na pół nieba.

http://xjubier.free.fr/en/site_pages/auroras.html - na dole stronki jest pokazane, gdzie zwykle powstaje zorza przy danym poziomie aktywności słonecznej. Przy wskaźniku Pk=3 już zaczyna być coś widać na Tasmanii według tej mapki... a porządne burze magnetyczne potrafią ten indeks wywindować sporo wyżej.

http://www.aurora-service.net/ Tu jeszcze kolejna fajna mapka, która pokazuje co się dzieje przy konkretnych poziomach aktywności.

Widzisz, to, czego nie wziąłeś pod uwagę, to że zorze nie są "przypięte" do koła podbiegunowego. Po pierwsze, środek symetrii przypada na biegun magnetyczny, a nie geograficzny, a po drugie, krąg zórz potrafi się sporo rozszerzyć przy wysokiej aktywności słonecznej.

Ale rakieta leci do góry, a nie w bok

Jesteś pewien? Po cholerę miałaby lecieć pionowo w górę?
Leci do góry jakiś czas, ale że ma pokonać jakiś dystans, to dość szybko musi zacząć pochylać swój tor. Więc większość czasu leci, i owszem, w bok...

Pytanie z innej beczki : dlaczego nikt nigdy nie przepłynął Ziemi wokoło północ-południe, a tylko wschód-zachód?. Wiem, że jest trudniej, bo trzeba byłoby opływać bokiem rejony polarne, ale dowiodłoby to, że Ziemia nie jest płaska

A po co mieliby? Ludzie wiedzą, że nie jest płaska i bez tego, a innych zysków za bardzo z tego by nie było... Ale możesz próbować
Zresztą może ktoś coś takiego zrobił, tylko nie było o nim zbyt głośno, kto wie.