Idealizacja niegdysiejszego poziomu edukacji może być o tyle trafiona, że ongi ten poziom był adekwatny do potrzeb gospodarki (industrialnej) i całościowego stanu wiedzy. Gospodarka się zmieniła, wiedza poszła do przodu, a programy nauczania i sam sposób nauczania pozostały w zasadzie bez zmian, że już nie wspomnę o kwestii wyposażenia pracowni szkolnych w sprzęt i substraty do doświadczeń.
Nadto będę upierał, że jednak grozi nam regres, bo w książkach masz spójne narracje i zdania podrzędnie złożone, a w Internetach jedną sieczką komciowo-tłitową. To nie jest taka sytuacja jak za Sokratesa, kiedy wymieniało się narracje ustne na narrację pisaną. Pokolenie urządzeń debilnych wymienia narrację pisaną na brak jakiejkolwiek narracji. W takich warunkach da się wyćwiczyć mózg do reagowania na bodźce, ale już nie do refleksji, dlaczego człowiek napotyka bodźce takie, a nie inne i czy w ogóle należy na nie reagować.
Nadto będę upierał, że jednak grozi nam regres, bo w książkach masz spójne narracje i zdania podrzędnie złożone, a w Internetach jedną sieczką komciowo-tłitową. To nie jest taka sytuacja jak za Sokratesa, kiedy wymieniało się narracje ustne na narrację pisaną. Pokolenie urządzeń debilnych wymienia narrację pisaną na brak jakiejkolwiek narracji. W takich warunkach da się wyćwiczyć mózg do reagowania na bodźce, ale już nie do refleksji, dlaczego człowiek napotyka bodźce takie, a nie inne i czy w ogóle należy na nie reagować.
